Recensie door Dominique Rothengatter
Met De inzending heeft Amy Waldman een tot de laatste bladzijde, intrigerend, in al zijn nuances boeiend en geloofwaardig verhaal geschreven.
Recensie door Dominique Rothengatter
Met De inzending heeft Amy Waldman een tot de laatste bladzijde, intrigerend, in al zijn nuances boeiend en geloofwaardig verhaal geschreven.
Het is een liefdevol huwelijk tussen muziek en literatuur en toch rijzen er vaak problemen. Beide echtelieden zijn dominant en strijden om de voorrang. Als we ons voornemen om vol overgave te gaan luisteren naar een symfonie van Mahler en tegelijkertijd een boek ter hand nemen leidt dit onvermijdelijk tot een mislukking.
Helemaal toevallig is het niet dat Goldschmidt een boek heeft geschreven over het succes van de farmaceutische multinational Organon. Organon was het eerste bedrijf waar de commercie en de wetenschap samen gingen werken.
De Britse schrijver Mark Haddon schreef in 2003 met Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht, over een jongen met het syndroom van Asperger, een internationale bestseller.
Onlangs werd de longlist van de Libris Geschiedenisprijs 2012 bekend gemaakt.
De Libris Geschiedenis Prijs bekroont historische boeken die een algemeen publiek aanspreken. Om in aanmerking te komen voor de prijs moet het het boek een oorspronkelijk onderwerp hebben, prettig leesbaar zijn en gebaseerd zijn op gedegen historisch onderzoek .
De hoofdpersoon in Dit zou in de tegenwoordige tijd geschreven moeten worden is Dorte, een jonge vrouw op zoek naar identiteit en volwassenheid. Helle beschrijft de eenzaamheid en alledaagsheid van haar bestaan.
Recensie door Rein Swart
Zoals Jos Palm onlangs in het VPRO-programma Boeken bekende, wilde hij met dit boek zijn moeder Greetje eren, die in 2006 niet de solide katholieke begrafenis had gekregen die zijn vader zo’n tien jaar daarvoor wel heeft gehad.
Iedereen weet wat het is om een geheim bij je te dragen. Omdat je iemand beloofd hebt het niet te verklappen, of dat je iets hebt gedaan wat niet mocht, of omdat je je ergens voor schaamt.
Recensie door Rein Swart
Wie kent hem niet, de kleine jongen die zo trots is op zijn vader. Die meegaat naar de sportclub en zijn vader daar bewondert.
Auteurs hebben soms heel duidelijke bedoelingen met hun werk. Ze willen de lezer terugvoeren naar voorbije tijden, de maatschappij in een kritisch voetlicht plaatsen, de lezer in zichzelf doen kijken, ze willen de lezer amuseren, enzovoort.
Het is mogelijk een dans te vangen in woorden, dat bewijst Christovão Tezza met zijn roman Een emotionele fout. Het tergende ritme van de tango – de verticale expressie van het horizontale verlangen – zet de toon voor een ingetogen verhaal over kwetsbaarheid.
Langzaamaan heeft Nachoem M. Wijnberg als dichter een naam gevestigd die het verschijnen van een nieuwe bundel van zijn hand voor poëzieliefhebbers tot een gebeurtenis van niveau maakt. Als ik als eerste aankom is zijn dertiende bundel en telt maar zeventig gedichten.
Dat Simon Vinkenoog (1928) de tachtig is gepasseerd is maar moeilijk voor te stellen. Hij treedt overal op, danst en swingt, dicht en zingt en lijkt nog immer alom aanwezig. Dat uitgeverij Nijgh &Van Ditmar nu met zijn verzamelde gedichten komt lijkt een eerbetoon aan deze performer/dichter.
Vinkenoog organiseerde Poëzie in Carré in 1966, een inmiddels legendarische bijeenkomst met een keur aan dichters, die na een copieuze maaltijd optraden in het stampvolle theater.