Tot anderhalf jaar geleden leefde ik een tamelijk voorspelbaar leven. Ik ging vijf dagen per week naar kantoor en twee tot drie keer per jaar op vakantie. Als iemand mij toen had verteld dat de wereld op het punt stond te worden getroffen door een pandemie waardoor de wereld tijdenlang in lockdown zou gaan, onbelemmerd reizen niet meer mogelijk zou zijn en ik met een groep van zeven andere mensen een antiquarische boekhandel zou bestieren, dan zou ik die persoon voor gek hebben versleten.
Column
Duizenden ansichtkaarten
Column
Van alles wat je doet, laat zich pas achteraf de betekenis zien. Ik las Mijn beter ik, Herinneringen aan Simon Carmiggelt, dat bij verschijning in 1991 gedoe veroorzaakte onder familie en lezers van zijn stukjes.
Scheefgroei
Column
Soms overvalt me een vlaag van lezen, zoals in een vlaag van verstandsverbijstering. Dan zie ik alleen maar boeken. Lees vier/vijf/zes boeken door elkaar. Het bevreemd me, maar alla, ik moet lezen dus sta er niet te lang bij stil.
Varkens
Column
Buien regende het pijpenstelen, maar ik zat warm en droog in de donkere filmzaal. De film Gunda was in zwart-wit, er was geen muziek bij te horen en ook geen menselijke stem.
Een rijkdom
Column
De eerste zeven jaar van dit millennium woonden we in midden-Portugal. Voor we de stap zetten, las ik alles wat ik kon vinden (wat niet zoveel was) over dat land waarvan ik enkel wist dat het zo onversneden was, de mensen, het landschap, de cultuur.
Hazegras
Column
Met vertraging viel Aan dezelfde zee. Oostende in de Nederlandse literatuur in de bus. Tweedehands. Op het titelblad een gestempelde naam. Als ik door het boek blader zie ik dat de vorige eigenaar bij sommige auteurs in potlood streepjes, uitroeptekens en een enkele keer ‘niet waar’ in de kantlijn heeft geschreven, met een onvast, oude-mannenhandschrift.
Moeilijke boeken
Column
Vorige week fietste ik naar een boekpresentatie aan de Prinsengracht, de zon scheen. Eerst fietste ik zes kilometer naar station Dieren, een van de mooiste stations die ik ken. Vandaar met de trein naar Amsterdam.
Vanwege te hard lachen
Column
Op mijn bureau staat een beeldje van de kleine Nicolaas. Grijs jasje, rode stropdas, tas, grote glimlach, hollend naar school. ‘Juf is altijd hartstikke aardig behalve als ze boos op ons is!!’ zegt Nicolaas in een tekstballon op het omslag van het eerste deel.
Om de hoek
Column
De geschiedenis ligt om de hoek, al loop ik altijd net even te snel om die te achterhalen. Nu kun je ook niet bij alles stilstaan, alleen die straatnaambordjes al.
Uiteengespatte verbeelding
Column
Mijn fantasie gaat regelmatig met mij op de loop. We beginnen in een pittig drafje, dat gaandeweg overgaat in een stevige galop, waarna ik al snel de teugels kwijtraak en we op hol slaan, om na een dolle rit abrupt tot stilstand te komen voor een blinde muur in het doodlopend steegje van de realiteit.
Recent
27 september 2021
26 september 2021
24 september 2021
23 september 2021
22 september 2021
21 september 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
04 oktober 2011
Recensie door: Albert HogeweijRecensie door Albert Hogeweij
Na het succes van Baltische Zielen uit 2010 heeft uitgeverij Atlas een Brokken-klassieker uit 1991 opnieuw uitgebracht: De regenvogel. Als om aan te geven dat waar Baltische Zielen om geprezen werden, ook al in De regenvogel aanwezig was: knap gecomponeerde reportages, die het midden houden tussen essay en verhaal. Maar vooral ook de meerstemmigheid erin: het subtiel laten verweven van opgetekende verhalen van ontmoetingen met inwoners en Brokkens eigen observaties, met de levensverhalen van verscheidene historische personages.