Mercier en Camier zijn twee vrienden die, om niet genoemde redenen, de stad uit willen en doelloos wat rondwandelen met een fiets, een paraplu en een rugzak om uiteindelijk weer terug te keren naar waar ze vandaan kwamen.
Recensies
Hoop op heruitgave: De vermorzeling
Recensie door Evert Woutersen
Jo Elsendoorn (1915-2014) schreef Vermorzeling. Het verhaal van een overlevende dat in 1979 verscheen. Hij beschrijft daarin de periode 1940 -1945. Het verhaal begint met de inval van de Duitsers.
Er gebeurt niets in Rathbone Road
Recensie door Adri Altink
‘Het leven is mooi, Joan. Dat geweldige feit heb ik ontdekt in mijn werk met terminalen’. Het is de slotzin van de eerste brief die Eliza Peabody schrijft aan haar vriendin Joan, een buurvrouw van de briefschrijfster die met achterlating van wat tijdelijke adressen is vertrokken met een kwakkelend been.
Van de Zuiderkerk de Zandstraat in
Recensie door Peter Samuel
Wie Amsterdam in 10.000 stappen leest, komt achtereenvolgens door het Centrum, Oud-West, Plantage, De Pijp & Rivierenbuurt, Zuid, Noord, Bos en Lommer & De Baarsjes, Oost, Nieuw-West en Bijlmer.
Wijnbergs eigenzinnige logica
Recensie door Albert Hogeweij
Het onderwerp van zijn jongste dichtbundel, Namen noemen, heeft Nachoem M. Wijnberg dichtbij huis gevonden: het domein van de Nederlandse, maar ook buitenlandse literatuur, met name poëzie. Aan de hand van associatieve gedachten en citaten van collega-dichters worden zaken als schaamte en trots in de poëzie, onderlinge solidariteit en concurrentie, het belang van gedichten, nominaties, bloemlezingen, literaire tijdschriften, voordrachten en zo meer verkend.
Dobbermannen
Recensie door Martenjan Poortinga
Hanz Mirck schrijft al ruim dertig jaar poëzie en proza, is stadsdichter geweest van Zutphen en Apeldoorn, schrijft actualiteitsgedichten en is docent creatief schrijven aan de schrijversvakschool, en Nederlands in het voortgezet onderwijs.
Tweelingzussen
Recensie door Els van Swol
De in 1966 geboren Syrisch-Koerdische schrijfster Maha Hassan verbleef in 2007 een jaar als writer in residence in Amsterdam. In het huis van de familie Frank aan het Merwedeplein.
Hoop op heruitgave: Retour Rome
Recensie door Albert Hogeweij
Soms kan ik terugverlangen naar de tijd waarin een goed geschreven boek als La Modification van Michel Butor (1926 – 2016) kon verschijnen als een formeel experiment ingekaderd in een strak gestructureerde plot.
De wraak van de natuur
Recensie door Ben Koops
Het seksuele gedrag van slakken en hersen-etende wormen, dat soort griezelig werk is waar we mee te maken krijgen in de nieuwe dystopische roman Biotopia 1.0 van Sabine van den Berg.
Eigengereide Lehmann mag niet in vergetelheid raken
Recensie door Hettie Marzak
Nu is er dan toch een bloemlezing verschenen van de gedichten van Louis Lehmann (1920-2012) ondanks zijn uitdrukkelijke gebod ‘Gij zult niet bloemlezen!’ De samensteller ervan, Erik Bindervoet, heeft deze markante uitspraak zelfs als titel gekozen voor zijn keuze uit de poëzie van Lehmann.
Hoop op heruitgave: Jens Munk
Recensie door Huub Bartman
Jens Munk is een 17e eeuwse Deense ontdekkingsreiziger, die in opdracht van koning Christiaan de Vierde in 1619 op zoek ging naar de noordwestelijke doorgang naar Indië. Zijn beide schepen, de Eenhoorn en de Lamprei, vroren vast in het ijs van de Hudsonbaai.
Twintig jaar een vrijplaats voor dichters in alle maten en soorten
Recensie door Ingrid van der Graaf
Terwijl de premier van het Verenigd Koninkrijk zijn ambt voortijdig moet neerleggen, gaat Het liegend konijn zonder veel ophef of rumoer zijn twintigste jaargang in. Een jubileumjaar in poëzie, een gekroond konijn siert de cover.
Recent
9 augustus 2022
8 augustus 2022
6 augustus 2022
5 augustus 2022
2 augustus 2022
29 juli 2022
Literair Nederland - 10 jaar geleden
22 augustus 2012
Nasmeulend vuur
De opening van de roman Het grote vuur, voor het eerst in het Nederlands vertaald, lijkt een zinnelijke klassieker:
‘De laatste keer dat ik met Silvia naar zee ging, kleedde ze zich tussen de jeneverbesstruiken om.