Recensies

De vijfde bundel van Marijke Hanegraaf, die pas op latere leeftijd haar dichterschap bevestigde, heeft als titel Bestaansbegeerte, een prachtig woord dat ze bedacht heeft om de drang tot leven weer te geven die elk schepsel kenmerkt.

De lezer die dacht dat hij na schrijvers als Primo Levi, Imre Kertesz en Curzio Malaparte de meest gruwelijke Holocaust literatuur wel onder ogen zou hebben gehad, heeft niet gerekend op Tadeusz Borowski’s Hierheen naar het gas, dames en heren.

Ooit een roman gelezen waarin de hoofdrol is weggelegd voor een complete stad waarvan de inwoners slechts de bijfiguren vormen? De in Oostenrijk geboren historica Eva Menasse (1970) heeft met Dunkelblum zwijgt zo’n roman geschreven over een (fictief) Oostenrijks plaatsje, genaamd Dunkelblum.

Rusteloos met als ondertitel Gestrand in het land van Boeddha is de tweede roman van historicus en indoloog Casper Luckerhof. Oorspronkelijk was de schrijver van plan een boek te schrijven waarin Boeddha als charlatan werd ontmaskerd.

De geschiedenis van Het blauwe uur van Alexander Lernet-Holenia is even intrigerend als het boek zelf. In 1940 als feuilleton verschenen, daarna gedrukt in een oplage van 15.000 exemplaren (bij het beroemde uitgeefhuis S.

De tweeëndertigjarige Josie, die geen onderwijsbevoegdheid heeft, wordt aangenomen als docent wiskunde. De dag na haar sollicitatiegesprek moet ze al beginnen, terwijl ze nog geen schoolboek heeft gezien. Haar eerste les begint chaotisch: ‘“Het is hier fokking warm mevrouw, ik ga hier echt niet zitten.”
“Gatverdamme, het stinkt hier.”
“Jij stinkt zelf gast, je hebt zeker een dampoe gelaten.”
“Hebben we buiten les?