Dido Michielsen is schrijfster van enkele biografische werken, waaronder het verhaal van Derk Sauer en zijn vrouw in Moskou en (samen met haar man Auke Kok) het leven van de Joodse familie Van Cleeff voor, tijdens en na de oorlog.
Recensies
Wilkerson Sexton vindt haar stem
Recensie door Anky Mulders
Hoe is het om een donkergekleurde huid te hebben? In het kader van de racisme-, slavernij- en zwartepietendiscussie zeggen witte Nederlanders nogal eens dat het met de discriminatie van donkergekleurde mensen wel meevalt.
Passievolle inkijk bij een schoenmakerslichtje
Recensie door Adri Altink
‘Daarom ben ik historicus geworden: de vingers van voorbije levens pakten me beet’. Het is een treffende zin uit Een Italiaanse reis. Een zoektocht naar de herkomst van mijn viool van Philipp Blom.
Het nietige van de mens in essayistische roman
Recensie door Irene Roemer
In Flessenpost uit Reykjavik schetst schrijver en violist Laura Broekhuysen (1983) met rake, zintuiglijke bewoordingen de geïsoleerde fjord en de stad Reykjavik, waar zij en haar gezin afwisselend wonen.
Stilistische rijkdom en ouderliefde in een realistische roman
Recensie door Martenjan Poortinga
Een nieuwe roman van Jan Vantoortelboom, de auteur van het alom geprezen Meester Mitraillette. Jagersmaan speelt in de jaren na de Eerste Wereldoorlog in Vlaanderen, in een tijd van opbouw en grote armoede, net zoals Meester Mitraillette.
Toerist avant la lettre
Recensie door Els van Swol
Het zou iets typisch Nederlands kunnen zijn. Alexander Mitscherlich kwam met ‘het’ boek over huizen en steden. Pieter Hoexum schreef een boek over één huis, het Roland Holsthuis in het Noord-Hollandse Bergen.
Poezië van een sterk stilistische eenheid
Recensie door Albert Hogeweij
Het is zijn weerspannige, evocatieve stijl die het hem doet. De Franse dichter René Char (1907-1988) is een van de belangrijkste dichters uit de twintigste eeuw van wie uitgeverij IJzer een tweetalige bloemlezing in vertaling van Anno Lampo negenendertig gedichten liet verschijnen.
Lezen zonder kompas
Recensie door Daan Pieters
Wiljan van den Akker heeft al enkele dichtbundels op zijn naam staan en schreef samen met Esther Jansma onder het pseudoniem Julian Winter ook een roman. Verdwaald is zijn eerste verhalenbundel.
Alle vogels kunnen maar niet de kraai of de specht
Recensie door Hettie Marzak
A.H.J. Dautzenberg is sinds augustus van dit jaar de negende stadsdichter van Tilburg. Hij heeft zich tot taak gesteld om in die functie binnen twee jaar 24 gedichten te schrijven, een per maand.
Memorabel proza dat leest als muziek
Recensie door Marjolijn van de Gender
Ook in eenvoud kan schoonheid worden gevonden. Dat bewijst de Noorse auteur Tomas Espedal (1961). Hij schreef zestien boeken en won meerdere literaire prijzen, Buiten de orde is zijn tweede boek in vertaling van Marianne Molenaar.
Van roofovervaller tot heilige
Recensie door Hans Vervoort
De heilige, een schelmenroman van Martin Michael Driessen is precies wat de titel aangeeft, het levensverhaal van een schelm die er in slaagt om na zijn dood heilig verklaard te worden.
Ode aan het leven
Recensie door Mathijs van den Berg
De eerste van de vijf gedichtenreeksen in de nieuwe bundel van Frans Kuipers (1942), Alles waait, is getiteld ‘Het sterft van de verloren dromen hier’. De dichter is oud(er) geworden en beseft dat zijn leven voor het grootste gedeelte voorbij is, dus ook zijn dromen:
‘Want link is het en niet makkelijk te verstouwen,
ziektes die niet overgaan,
deuren voor altijd dichtgedaan,
Recent
16 oktober 2019
15 oktober 2019
14 oktober 2019
11 oktober 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
21 oktober 2009
Straatrumoer
Recensie door Karel Wasch
Ton Anbeek heeft na 17 jaar weer een roman geschreven. Een ander leven, zijn boeiende vorige roman verscheen in 1992 en deze recensent was daar zeer over te spreken. Goed geschreven en met een levendige thematiek. Vooral de mooie beschrijvingen van Anbeek vielen op. Nu komt Anbeek met Vast een boek over een Tbs-kliniek.