Oude mensen
door Vic Veldheer
Een top 3 uit de Nederlandse literatuur over oude mensen.
1. Louis Couperus, Van oude menschen de dingen die voorbijgaan (1906)
Deze prachtige, rijke familieroman over een moord in een Haagse familie, wordt verteld op een moment dat de moordenares 97 jaar is. Zij heeft 60 jaar eerder haar man vermoord in Nederlands-Indië. Binnen de familie is deze moord een goed bewaard geheim. Een van de vele thema’s in het boek is de angst voor ouderdom in de wetenschap dat de tijd voortschrijdt. Een klassieker!
2. Jeroen Brouwers, Bittere Bloemen (2011)
Dit prozaïsch hoogstandje gaat over een 81 jarige man die terugkijkt op zijn leven in het aangezicht van de dood. Hoewel hij met veel voldoening op zijn succesvolle leven zou kunnen terugkijken, overheersen cynisme over en gekanker op de eenzaamheid waarin hij geleidelijk is komen te verkeren. Stilistisch weer een prachtig boek van wat ik beschouw als een van de beste schrijvers in het Nederlandse taalgebied.
Ex aequo: 3.Remco Campert, Het satijnen hart (2006)
Mooie, sensibele roman over een bejaarde, somberende schilder wiens ouderdom nieuw leven wordt ingeblazen na het overlijdensbericht van zijn vroegere vriendin. Een pareltje!
Anton Korteweg, Ouderen zijn het gelukkigst (2009) (gedichten)
Deze bundel verscheen toen de dichter 65 werd; het staat in het het teken van de opvatting van Prof. dr. H.C. Rümke dat met ingang van het praesenium, de leeftijd volgend op de viriliteit en voorafgaand aan de ouderdom, het leven vredig geleefd kan worden. Kortweg schrijft vrolijke, vredige gedichten over het geluk van oud zijn.