Jeroen Brouwers

Ik profiteer van schrijvers, van hun uitspraken en verhalen. Als iemand tegen me aan staat te praten en niet verwacht dat ik ook wat zeg, kan ik het niet laten een citaat te parafraseren of uit andermans werk te putten. 

Een middag naar aanleiding van de nieuwe editie van Jeroen Brouwers boek De laatste deur: het monumentale boek met essays over zelfmoord in de Nederlandse letteren. Hierin beschrijft Brouwers onder andere de levensomstandigheden die auteurs tot zelfmoord hebben aangezet alsook de indicaties daartoe die zij soms in hun werken hebben nagelaten.

Ik heb bewondering – die grenst aan adoratie – voor mensen die in stilte hun werk doen, gewoon omdat ze er goed in zijn. Zoals schoenlappers in Coimbra die achter een open venster in de muur zitten te kloppen en tikken op lederen vormen en daarmee een degelijk product weten neer te zetten.

Hoe eenvoudiger de uitstraling, hoe doordachter het vaak in elkaar steekt. Denk aan een fietswiel waarvan elk onderdeel precies op de juiste plaats zit maar de lengte van elke spaak wiskundig berekend is.

Uit de leestips die recensenten en lezers van Literair Nederland deze maand publiceerden, kwam een lijstje  naar boven van de 4 beste boeken.

1) De debuutroman Anna, Ode aan een kattenstaart van Ru de Groen kwam op verschillende lijstjes voor en werd onder meer: Een ‘prachtige debuutroman’

Jeroen Brouwers is een van de grootste schrijvers van het Nederlandse taalgebied. Hij heeft een indrukwekkend en omvangrijk oeuvre opgebouwd van romans, verhalen, brieven (het prachtige Kroniek van een karakter), essays, feuilletons en polemieken.