Deze zomer trekken verschillende medewerkers van Literair Nederland een vergeten meesterwerk uit de kast. Evert Woutersen brengt Weg van Minke Douwesz (1962) weer onder de aandacht dat ruim tien jaar geleden verscheen.
Minke Douwesz
Omdraaien

Ik ben niet zo’n held waar het idolen betreft. Eens schreef ik een brief aan Hans Warren, zijn Geheime dagboeken kende ik van voor naar achter. Ik dweepte met de schrijver.
Uit het archief - Minke Douwesz, debuut Arjan Visser en Christa Wolf
Minke Douwesz is een schrijfster waar ik met genoegen aan denk, haar boeken hebben me een bijzondere leeservaring bezorgd. Douwesz schreef twee omvangrijke en verslavende boeken die na lezing nog lang met je meegaan.
Herlezen van een debuut

Boeken herlezen doe ik alleen als het boek iets bij me teweeg heeft gebracht, zoals Cirkel in het gras door Oek de Jong, Wacht op het voorjaar Bandine door John Fante, of Strikt door Minke Douwesz.
Sombermansochtend

De atmosferische stilte van nieuwjaarsdag kwam me zo blanco voor als de ongereptheid van een pasgeboren baby. Na het obsessieve lijstjes afwerken (niet gelukt), de goede voornemens (lijstjes voorkomen) en gedreven huis opschonen, lijkt de boel gedaan en af.
Meinummer Tirade - In memoriam

Bij het persklaar maken van het hier te bespreken meinummer van Tirade, kon de redactie niet bevroeden dat het thema In memoriam op de realiteit vooruit liep. Enkele weken later veroordeelde Halbe Zijlstra –
Een oproep voor meer vrijheid van leven

Recensie door Rein Swart
‘Edith tikte de laatste zin snel. ‘Seksualiteit is voor sommige meisjes wat een leeuw is voor een kudde grazende gazellen:’
Aldus begint het tweede en wederom lijvige boek van Minke Douwesz.
Strikt - Minke Douwesz

Gisteravond kreeg ik het koud van al dat water. Alsof ik opeens zag hoe het eigenlijk is. Een verzameling moleculen, blind, stom, willoos, die domweg voorbijtrekt. Al die druppeltjes, koud, helder, afgerond, bij elkaar vormen een stroom, die er doelgericht uitziet, gerustellend.
Recent
02 maart 2011
Recensie: Zeesteen - Janneke HolwardaRecensie door: Karel Wasch
Zeesteen kreeg de ECI kwartaalprijs en dat maakt dit debuut bijzonder. Toen ik de reviews van dit boek op de achterflap zag kreeg ik een wee gevoel. Het zoveelste boek over een naar gezin met een godsdienstwaanzinnige vader. Ik had al gebaald van Siebelinks epos (Knielen…) en ook Gerbrand Bakkers boek kon me nauwelijks bekoren. Maar het lezen van dit debuut van Janneke Holwarda is mij bijzonder goed bevallen.