Hettie Marzak

Mijn fantasie gaat regelmatig met mij op de loop. We beginnen in een pittig drafje, dat gaandeweg overgaat in een stevige galop, waarna ik al snel de teugels kwijtraak en we op hol slaan, om na een dolle rit abrupt tot stilstand te komen voor een blinde muur in het doodlopend steegje van de realiteit.

Dat is het verhaal, ‘een liefdesverhaal in gedichten’, zoals de ondertitel luidt. De bundel is samengesteld uit een proloog, drie afdelingen die respectievelijk Liefde, Tijd, en Dood getiteld zijn, gevolgd door een epiloog.

Ik hou niet van elektrische apparaten. Ze doen bij mij nooit wat ze moeten doen, alsof er een vloek op rust. Ik heb dan ook geen vaatwasser, geen wasdroger of smartphone.

Wie zich door de titel Hop over de sofa, de jongste bundel van Remco Ekkers laat verleiden tot de gedachte dat het hier om vrolijke en luchtige zaken gaat, komt bedrogen uit.

Jaarlijks herdenken we op 4 mei de doden die hun leven verloren tijdens de Tweede Wereldoorlog met twee minuten stilte. Elk jaar kijk ik naar de televisiebeelden op de Dam met een brok in mijn keel.

De nieuwste bundel van de Vlaamse dichter Roland Jooris (1936), Vertakkingen roept niet alleen vanwege de titel, die aan bomen doet denken, het gedicht Naamloos van Jan Arends in herinnering, althans de eerste strofen daarvan: ‘Ik / schrijf gedichten / als dunne bomen.