Bij uitgeverij Indeknipscheer is De stilte van het ongesproken woord verschenen, een multmediaal eerbetoon aan drie grote Surinaamse dichters: Trefossa, Shrinivási en Dobru.
De poëzie van Suriname heeft zich nooit beperkt tot het papier.
Een zeer appetijtelijk boek: zo kan ik Sonnie de weggelopen roti-pannenkoek het best omschrijven. Diana Dubois heeft met deze titel weer een bijzonder boekwerk aan de collectie van haar kleine maar fijne uitgeverij toegevoegd.
Van Fred Fitz-James van de @nansi Networking Newsletter het bericht dat in Rotterdam op 30 maart j.l. Eugène Constantijn Donders Drenthe overleden. Als toneelschrijver, toneelregisseur en dichter heeft hij een brede bijdrage geleverd aan theater en andere vormen van de Surinaamse kunst en cultuur.
De Surinoemer Vraag & Antwoord
Op 21 maart 2009 verscheen op het Boekenfeest van de Vereniging Ons Suriname in Amsterdam het langverwachte vijfde nummer van de Surinoemer, een gratis onafhankelijk nieuwsblad dat onregelmatig verschijnt.
Op maandagavond 17 november zendt de SRS (Stichting Radio Omroep Suriname) om 21:15 uur Surinaamse tijd (GMT 01:15 uur) in het kader van het programma Skrifiman taki het interview uit dat de schrijver Roué Hupsel had met Arnold Schalks over het Someni tongo project.
De Stichting Literair Festival Suriname presenteert samen met Stichting Winternachten Den Haag van 6 tot en met 9 november het literair festival “Suriname, satire en spot, spiegels en lachspiegels” in Paramaribo, Suriname.
Ook op Hyves is er nu een pagina over de Surinaamse literatuur te vinden. Anouska Kock, een schrijfster van Surinaams-Nederlandse origine, woonachtig op Aruba, nam het initiatief. Neem een kijkje op http://boekensuriname.hyves.net en sluit je aan.
Een van de problemen waar de westerse lezer die zich voor het eerst verdiept in de Caraïbische literatuur op stuiten zal, is de onwetendheid over de tot dan toe allicht grotendeels onbekende culturele context waarin het werk ontstaan is.
Omdat ik het Nederlands op z’n Surinaams spreek, maar in Nederland Nederlands meen te moeten schrijven ? in geheim denk ik dat dit knapper zal lijken – vind ik het nodig te gaan lessen.
De strafkolonie. Een Nederlands concentratiekamp in Suriname 1942-1946.
‘Jeruzalem aan de rivier’. Maar ook: ‘de groene hel’. Tegenstrijdige namen voor een – op dit moment althans –
Pikante ingrediënten en vrijmoedige kokkinnen
Surinamers zijn moeilijke mensen als het om hun eigen land en cultuur gaat, en helemaal wanneer het de heiligste plaats van het huis betreft: de keuken!
Hangen aan de lippen van Ismene
Ismene Krishnadath eindigt de inleiding van haar onlangs uitgegeven De lippen van Renate en vijfenzeventig andere columns met de woorden ‘Er is veel veranderd in die zes jaar en toch …
Iemand gaat op reis naar een prachtig land, Peru in dit geval, en schrijft een boek over deze reis. Op de flap staat: "Het neusje van Peru voert de lezer mee naar de Peruviaanse woestijn, het Triticameer, over de Andes naar het hart van het Incarijk, tot in de jungle nabij Iquitos."
Dat klinkt toch goed nietwaar? Helaas, we worden wel meegenomen maar niet naar het bovengenoemde. Natuurlijk komen deze gebieden wel voor in het boek maar het frappante is dat ik heel veel over het reizen zelf heb gelezen maar weinig over het land.