Joe Gould is een opmerkelijke figuur in de Bowery, afkomstig van een van de oudste Amerikaanse families, Amerikaanse ‘adel’, maar aan lager wal geraakt. Hij klampt toeristen aan, scharrelt rond in saloons en kroegen, op zoek naar een gratis drankje.
uitgeverij van oorschot
Het raadsel Gijs Thio
Recensie door Hans Vervoort
Gilles van der Loo (1973) schreef de verhalenbundel Hier sneeuwt het nooit (2012) en de roman Het laatste kind, beiden goed ontvangen. Zijn zojuist verschenen roman Het jasje van Luís Martin is geschreven als hommage aan de op 26 februari 2011 plotseling verdwenen oud-barman en wijnhandelaar Gijs Thio, een vriend van de schrijver.
Schilder van de tinten van de menselijke ziel
Recensie door Adri Altink
‘Helaas ben ik alleen in het schrijverschap echt wie ik ben (…) Ik voel mij bijna voortdurend een vreemdeling in dit harde en onvriendelijke leven, en heel vaak hulpeloos’. Die zelfbespiegeling schrijft Konstantin Paustovski (1892-1968) in een brief van 13 december 1946 aan Tanja Jevtejeva, zijn derde vrouw.
Oogst week 25
Door Carolien Lohmeijer
Van de Argentijnse schrijfster Claudia Piñeiro (1960) zijn in Nederland inmiddels een paar boeken verschenen, maar erg bekend is ze hier nog niet. In eigen land zijn haar boeken populair en won ze er diverse prijzen mee.
Mens
Recensie door Lodewijk Brunt
De biografie over uitgever Geert van Oorschot gaat voortvarend van start. Het levensverhaal begint met een vlucht, zomer 1926: God, wat wilde Geert van Oorschot graag weg uit Vlissingen.
Een verwarrende nacht
Voor wie denkt alle verhalen uit de Tweede Wereldoorlog zo ongeveer wel te kennen, is De langste nacht van Otto de Kat de perfecte proef op de som.
Gevat, dwars en origineel
Recensie door Els van Swol
Je kunt je afvragen of het waar is, dat ‘Karel van het Reve nog steeds de meest geciteerde en bewonderde essayist van het land is’, zoals zoon David, samensteller van de keuze uit zijn korte stukken in zijn Vooraf daartoe beweert.
Terechte herdruk van een indrukwekkende studie
Recensie door Evert Woutersen
In 1984 publiceert J. Goudsblom in De Gids (jaargang 147) Vuur en beschaving. De domesticatie van vuur als een beschavingsproces. Hij schrijft: ‘Het onderwerp van deze studie is […] zeer omvangrijk.
Over het einde der wereld en queestende jongkerels
Recensie door Adri Altink
In een interview zei Nico Dros het eens ongeveer zo: ‘Ik ben geworteld in Amsterdam, maar ik heb Texel nooit verlaten’. In zijn juist verschenen verhalenbundel Langzaam afbouwen op deze planeet staat een mooi voorbeeld van dat gevoel van verbonden zijn met twee plekken tegelijkertijd: Doorwaakte nacht.
Victoriaanse roman van Turks-Nederlandse schrijver
Recensie door Els van Swol
Als in een ouverture tot een opera zet de Turks-Nederlandse schrijver Kerim Göçmen in de proloog tot zijn eerste roman, Rode kornoeljes de thematiek ervan neer. In nog geen drie bladzijden verstaat hij die kunst.
Een indrukwekkende studie
Recensie door Evert Woutersen
Tussen de moord op 28 juni 1914 op kroonprins Franz-Ferdinand van Oostenrijk-Hongarije in Sarajevo – de aanleiding voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog – en de ondertekening van het Verdrag van Versailles zit precies vijf jaar.
Terecht herontdekte roman
Recensie door Joost van der Vleuten
In 1922 publiceerde Sinclair Lewis Babbit. Het werd een bestseller, het werd tweemaal verfilmd en in 1930 won Lewis er als eerste Amerikaan de Nobelprijs voor literatuur mee.
Recent
17 oktober 2018
16 oktober 2018
15 oktober 2018
12 oktober 2018
11 oktober 2018
Literair Nederland - 10 jaar geleden
28 oktober 2008
Kwetsbare poëzie
Recensie door Wouter
De nieuwe bundel van dichter en journalist Hilbrand Rozema kent lange zinnen van weinig woorden. En zoals een Groninger betaamt, heeft die aan een half woord genoeg. Hoewel, weinig halve woorden, want Rozema floreert in taligheid. Dit brengt enerzijds prachtige constructies met zich mee, zoals de eenvoudige maar prachtige beginzinnen van de vierdelige cyclus ‘Losgeregende bloesems’: ‘Het licht van de zon / op de losgeregende bloesems.’