‘Het gebeurde allemaal op een en hetzelfde moment, haast exact gelijk’. Deze eerste zin uit Het huis met de kersenbloesem van Sum-Mi Hwang, zou zomaar in aanmerking kunnen komen voor de mooiste openingszin uit 2020.
Els van Swol
Gedetailleerde maar niet al te diepgravende studie
Recensie door Els van Swol
Jaap Goedegebuure, Neerlandicus en biograaf van de schrijver Frans Kellendonk (1951-1990), beweegt zich in zijn détailstudie over de muziek van Kellendonk tussen afstand en vereenzelviging. Hij deelt Kellendonks liefde voor Bob Dylan en nog wel meer: beiden volgden het gymnasium, waren schoolkrantredacteur, studeerden letteren (Kellendonk overigens Engelse taal en letteren) en werden schrijver.
Dwars door alles heen
Recensie door Els van Swol
‘Heks!’, riepen de kinderen Henne Vuur na een personage uit Manon Uphoffs Vallen is als vliegen. Ze was ‘oud, ik vond haar oud. Ze was arm, alleenstaand, had geen baan (…) en koolzwarte haarstrengen tot op haar billen’, zodat vrijwel alle kinderen uit de buurt ‘daar is de heks’ scandeerden.
Van achteren naar voren leven
Recensie door Els van Swol
Soms lees je een zin waarbij je het idee krijgt, dat daarin misschien wel een heel boek, een heel oeuvre besloten ligt. Of, liever: dat je vanuit die ene zin opeens alles meent te begrijpen.
Op weg naar huis met het lichaam van de Dokter
Recensie door Els van Swol
Zoals Albert Camus het verhaal over een vreemdeling vertelde, zo schreef Kamel Daoud in Moussa of de dood van een Arabier vanuit die vreemdeling. Ook het verhaal van de Schotse arts, zendeling en ontdekkingsreiziger David Livingstone (1813-1873) is vaker verteld, meestal vanuit een blank gezichtspunt, nog nooit vanuit het oogpunt van sterven en dood.
Iedereen op hol geslagen
Recensie door Els van Swol
Wranger kun je het je haast niet voorstellen. De Koeridsch-Iraanse dichter en journalist Behrouz Boochani vluchtte in 2013 naar Australië. Op zee werd hij door de Australische kustwacht opgepakt en op Manus vijf jaar lang in de Fox-gevangenis opgesloten, tot deze eind 2017 werd gesloten.
Sneeuw in het werk van Philippe Claudel
Wat is de mooiste winterscene uit de literatuur. De mooiste? Ik zou het niet durven zeggen, want ik ken de literatuur niet uitentreuren. Neem bijvoorbeeld de Russische, daar komen heel wat mooie winterbeelden in voor, maar de scènes die ik op het oog heb, komen uit de boeken van de Franse schrijver Philippe Claudel.
Biografie aan de hand van schaarse bronnen
Recensie door Els van Swol
Op de achterflap van de biografie De jonge Rembrandt staat, ‘Onno Blom, gelauwerd biograaf’. Waarbij de uitgever ongetwijfeld met dat gelauwerd Bloms biografie van Jan Wolkers (Het litteken van de dood) bedoelt, al ging zijn promotie daarop niet zonder slag of stoot.
Ontwikkelingen van een plattelandsdokter
Recensie door Els van Swol
Op een dag onderging Albert Willem van Renterghem (1845-1939), zoals hij in zijn Autobiografie schreef, ‘de gedaantewisseling van zeeofficier tot plattelandsdokter’. De marine had hij vaarwel gezegd en een baan als arts in Heinkenszand (Zeeland) aangenomen.
Over het werk van Henk Vreekamp (1943-2016)
Boeken van medewerkers
Els van Swol (1952) studeerde Kunst- en Cultuurwetenschappen en recenseert met grote regelmaat literatuur voor Literair Nederland. Van haar hand verscheen de afgelopen zomer het boek Mythe, mysterie, mystiek, over het leven en werk van de hervormde Israël-theoloog , publicist en predikant Henk Vreekamp.
Toerist avant la lettre
Recensie door Els van Swol
Het zou iets typisch Nederlands kunnen zijn. Alexander Mitscherlich kwam met ‘het’ boek over huizen en steden. Pieter Hoexum schreef een boek over één huis, het Roland Holsthuis in het Noord-Hollandse Bergen.
In een film is geen plaats voor toeval
Recensie door Els van Swol
Wat een raak omslag van Nanja Toebak kreeg het romandebuut Draaidagen van Bianca Boer (1976) mee. Eerder verscheen van haar een verhalenbundel en een dichtbundel. Het omslag bestaat enkel uit de titel, met de tweede a van ‘Draaidagen’ op z’n kop.
Recent
14 juli 2020
13 juli 2020
10 juli 2020
Literair Nederland - 10 jaar geleden
20 juli 2010
Moeilijk om je in het dilemma van de schrijfster te verplaatsen
Recensie door Machiel Jansen
Een vraag die niet beantwoord kan worden moet je niet stellen. De Zuid-Afrikaanse dichter en schrijfster Antjie Krog (1952) stelt zich zulke vragen wel. Zij stelt zich de vraag ‘ Hoe is het om zwart te zijn?’ in haar nieuwe boek Niets liever dan zwart.