Marja Pruis is geen onbekende in het Nederlandse schrijverslandschap. Haar romans worden steevast genomineerd voor literaire prijzen. Het meest echter wordt Marja Pruis gewaardeerd omwille van haar gevatte columns en essays.
Nijgh & Van Ditmar
Oogst week 26 - 2019
De laatste oogst voordat iedereen zijn biezen pakt voor een reis naar Portugal, of naar het strand met een literair tijdschrift. Milaan en Rome bezoeken met Paolo Cognetti of stop de nieuwste roman van Robert Seethaler in je koffer als je graag begraafplaatsen bezoekt.
Hoofd leeg, maag gevuld maakt het leven verdraagzaam
Recensie door Els van Swol
Tatjana Almuli heeft een monogenetische vorm van obesitas. Ze is de dochter van een in Brazilië geboren vader van Servische afkomst en een moeder die er niet echt voor haar was, enkel voor haar broertje en zusje.
Een staalkaart van mensen en individuele leegte
Recensie door Vic Veldheer
Begin dit jaar debuteerde Oscar Spaans met een bundel korte verhalen, Vacuüm. Veel inspiratie voor zijn verhalen heeft hij opgedaan als verhuizer. Maar hij is toch vooral schrijver en columnist.
Moeder en dochter als enige constante in elkaars leven
Recensie door Anky Mulders
Vivian Gornick (1935) noemt het erotiek, datgene wat bij moeder en dochter een aanzienlijke rol in het leven speelt. Haar leven lang worstelt ze met de hang naar liefde en geborgenheid plus de drang naar vrijheid en onafhankelijkheid.
Twee verschillende landen
Recensie door Els van Swol
Het feit dat het dit jaar vierhonderd jaar is geleden dat William Shakespeare overleed, gaat niet ongemerkt voorbij. Naast de vele opvoeringen van zijn toneelstukken zitten er af en toe ook originele bijdragen tussen, zoals The Hogart Shakespeare Series van Penguin Random House.
De ‘heks’ uit Kroatië heeft ons veel te zeggen
Recensie door Adri Altink
In 1992 viel Joegoslavië uit elkaar in een landschap van onafhankelijke landen, die de jaren erna voortdurend bezig waren grenzen te trekken ten opzichte van elkaar en vooral te bewijzen dat ze een eigen staat waren met een eigen bestaansgrond. Het nationalisme vierde daarbij hoogtij. Eén van de staten was Kroatië, het land van de schrijfster Dubravka Ugrešić. Ook daar richtte het nationalisme zich op uitsluiting van anderen, ontkenning van het verleden in Joegoslavisch verband en verheerlijking van de nieuwe ‘eigenheid’. In tegenstelling tot het gros van de politici en intellectuelen wenste Ugrešić daar niet aan mee te doen. In haar ogen was het nieuwe Kroatië vergeven van de hypocrisie en geschiedvervalsing.
Fictie en non-fictie lijken in elkaar over te lopen
Recensie door Lodewijk Brunt
Marly Sanders treedt op bij de boekwinkel in haar woonplaats. Boekhandelaar Koos heeft gevraagd of ze Waldemar Prins wil interviewen, de biograaf van veelschrijver Tolbert. Geen onverdeeld aanlokkelijke opdracht, want ze heeft, zoals ze zelf uitdrukkelijk zegt geen verstand van literatuur.
Gedichten van een rijkgevulde dis
Recensie door Ingrid van der Graaf
Een gedicht een impressie van een emotie, een observatie van een tafereel, een familieportret of verhaal? Schetsen in versvorm die het zicht op de werkelijkheid verscherpen dan wel vervormen? Bij poëzie kun je daar mee aankomen.
Moord op een huisgenoot
Recensie door Vic Veldheer
De 26 jarige Frances Wray woont met haar moeder in een grote villa in een deftige wijk van Zuid-Londen, Champion Hill. We schrijven 1922: de gevolgen van de Eerste Wereldoorlog zijn in de stad voelbaar, net als in het leven van Frances.
door Levi Entfield
Wat is een strip? Of nauwkeuriger, wat is een stripverhaal? Wanneer noem je een boek een stripboek? Van Dale schrijft bij ‘stripverhaal’: ‘beeldverhaal in stroken van enige afbeeldingen naast elkaar’.
Een frisse wind in schrijversland
Vierendertig stukjes over een schrijfcursus die Nicolien Mizee aan de Volksuniversiteit in Haarlem gaf en die eerder al in het NRC Handelsblad stonden, zijn nu gebundeld in een echt schrijfcahier en dat leest prettiger dan op krantenpapier.
Recent
20 september 2019
19 september 2019
18 september 2019
17 september 2019
16 september 2019
11 september 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
21 september 2009
Zomerse dagen en landerige rust als bedding
Recensie door Frank Heinen
In de boeken van Robbert Welagen is het altijd zomer. Er heerst een vredige, bijna landerige rust waarin de hoofdpersonen zich traag en weinig doelgericht voortbewegen. Lange, eindeloze zomers zijn het, vol glazen limonade en lommerrijke tuinen waarin schommels staan. Door de geopende ramen hoor je in de verte de geluiden van de stad.