Zomerboeken 2018 – Reizen door Spanje, Azië en Egypte

Quintana is het pseudoniem van Antoon Adolf Kuyten (1937 – 2017) die meerdere jeugdboeken heeft geschreven. Het verhaal speelt zich af in Centraal Azië, waarschijnlijk Mongolië, in de tijd waarin Marco Polo naar China reisde. In de uitgestrekte, eenzame steppen heeft de veertienjarige Perregrin zijn been gebroken bij het vangen van wilde paarden en omdat het maar niet genezen wil, haalt zijn vader er een sjamaan bij: de blinde, mismaakte Bod Pa, met een een raaf op zijn schouder en een wolf aan zijn zijde. In het weidse landschap van de Aziatische steppen waar eenzaamheid en stilte heersen gaan Bod Pa en Perregrin op reis om inzicht te verwerven in een innerlijke verandering die Perregrin zelf tot stand moet zien te brengen.

Quintana sleept je mee met zijn poëzie, zijn paradoxen, zijn evocatie van het landschap en de avonturen van Perregrin. Het boek van Bod Pa is een jeugdboek, waarvoor Quintana in 1996 de Woutertje Pieterseprijs won, maar zoals altijd zijn de beste kinderboeken ook een feest voor volwassenen.

‘De maan zeilde boven de aarde en haar witte licht was allerminst romantisch. Je moest wel eelt op je ziel hebben wilde dat schijnsel geen vat op je krijgen. Al was je nog zo gewend aan de verlatenheid van de steppe, bij dit onzalige licht kreeg je er toch nog last van.’

Met Kavafis reis je niet alleen naar een ander land, maar ook naar een andere tijd: de eerste eeuw van onze jaartelling, naar Alexandrië in Egypte. De glorie van de oudheid trok Kavafis aan: hij voelde zich thuis in de Byzantijnse en Helleense beschaving. Zijn gedichten zijn gesitueerd in die tijd: daarin richt hij zich vaak rechtstreeks tot een ‘tijdgenoot’ uit het Griekse milieu alsof hij er werkelijk leefde. Vooral de historische figuur van keizer Julianus boeide hem. De thema’s van de gedichten zijn vaak heel persoonlijk, maar de setting is altijd pseudo-historisch. Zijn gedichten hebben een grote zeggingskracht.

Kavafis was een perfectionist die een sobere stijl hanteerde en niet gemakkelijk in een stroming onder te brengen is.

“veertig jaar bracht ik door

zonder Grieks te horen of te spreken.

Nu begeef ik mij naar de Hades,

zeker niet bereid, echter zonder diepe smart.

Daar zal ik huis- en landgenoten ontmoeten.

En ik zal weer Grieks spreken.”