Over melancholie gesproken …
Tja, daar zit je dan in de meest melancholische maand van het jaar. Het is donker en koud. Er brandt een kaars. Het moet gezellig worden.
December is de maand van terug- en vooruitkijken, de balans opmaken van het leven en van het lezen. Welke boeken heb ik dit jaar ook alweer gelezen? De titels die spontaan opkomen, zijn dat de beste boeken? Of juist niet?
Ik maak een selectie: sta voor mijn boekenkast en kijk wat er voorbijkomt. Ik zie dat ik weer heel erg veel gelezen heb, dat ik ook heel veel de moeite waard vind en een aantal boeken zeker niet: ik val je daar niet mee lastig.
En dan mag ik er maar vijf noemen: wat een dilemma’s!
Ik was in de gelukkige omstandigheid dat ik onlangs mocht meedenken en meebeslissen over een lezersprijs. Mijn gedroomde winnaar won: Martin Michael Driessen schreef drie verhalen en bundelde die in Rivieren. Voor mij inderdaad het boek van het jaar; en over melancholie gesproken! De rivier als metafoor van het leven; de rivier als stroom der vergetelheid, als krachtige stroom, als verwoestende macht en als grens. Prachtig geschreven, elk woord op zijn plek.
