door Menno Hartman
Tonnus Oosterhoff (Leiden, 18 maart 1953) is een Nederlands dichter en schrijver. Zijn poëtische werk wordt standaard goed onthaald in de kritiek en voor iedere bundel ontving hij tot nu toe een literaire prijs. Zijn experimenten met vorm en digitale media, die vooral in Wij zagen ons in een kleine groep mensen veranderen (2002), een bundel met bijgeleverde cd-rom tot uitdrukking komen, zijn vooruitstrevend en vernieuwend. Criticus Jos Joosten: ‘Moeilijk is zijn werk zeker niet, “apart” is het wel.’
Persoonlijk
Tonnus Oosterhoff wordt in 1953 geboren in Leiden. Hij volgt het gymnasium in Groningen en gaat Nederlandse taal- en letterkunde en psychologie aan de Rijksuniversiteit in Groningen studeren. Aansluitend daarop studeert hij psychologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en gaat hij werken als schoolpsycholoog.
Oosterhoff debuteert relatief laat als dichter. In 1990 verschijnt zijn eerste gedichtenbundel Boerentijger. Guus Middag schrijft over deze bundel dat het ‘een veelzijdige, eigenzinnige en weinig verliteratuurde indruk’ maakt. Oosterhoff ontvangt voor zijn debuut de C.Buddingh’-prijs voor nieuwe Nederlandse poëzie.
Oosterhoff gaat werken als tekstschrijver en in 1991 debuteert hij als prozaïst met de verhalenbundel Vogelzaken.
In 2001 initieert Tonnus Oosterhoff een eigen website, waarop ‘bewegende’ gedichten te zien zijn en hij een geheel nieuwe manier van het lezen van poëzie introduceert. Tom van Deel in Trouw over de ‘bewegende gedichten’: Meer nog dan in de bundel mogelijk is, laat deze cd-rom gedichten in beweging zien (zo heet hij dan ook). Wat dat betekent, kan ik alleen maar omschrijven in beeldende termen. Het schijfje bevat twaalf gedichten, waarvan er slechts een enkele in de bundel staat, het meeste is nieuw en extra. Soms verschijnt er op het scherm een stuk tekst waar na verloop van tijd allerlei veranderingen in optreden, alsof iemand bezig is varianten aan te brengen. Soms ook begint het met een woord dat aangevuld wordt en uitgroeit tot een tekstgedeelte, dat vervolgens weer verdwijnt en later, gewijzigd weer opdoemt. Het is een muzikaal, en ook beeldend, te noemen procédé, dat ongelooflijk sterk werkt, vanwege de ritmiek van opkomen en verdwijnen en vanwege de overvloed aan betekenissen die erdoor ontstaat’.
Bron: www.kb.nl
Bijzonderheden
- De roman Het dikke hart verscheen in 1999 in Duitsland onder de titel Das dicke Herz: roman.
Werken
- Boerentijger (1990, gedichten)
- Vogelzaken: verhalen (1991)
- De ingeland (1993, gedichten)
- Het dikke hart: roman (1994)
- Kan niet vernietigd worden: verhalen (1996)
- Tekeningen 1970-1971 (1996, jaarwisselingsuitgave)
- {Robuuste tongwerken,} een stralend plenum (1997, gedichten)
- De lichtjes op de autoradio… (1998, gedichten)
- Ook de schapen dachten na: essays (2000)
- Wij zagen ons in een kleine groep mensen veranderen: gedichten (2002)
- Dans zonder vloer: verhalen (2003)
- Hersenmutor: gedichten 1990-2005 (2005)
Bron: www.kb.org - Prijzen
- 1990 C. Buddingh’-prijs voor nieuwe Nederlandse poëzie voor Boerentijger.
- 1994 Herman Gorter-prijs voor De ingeland.
- 1995 Multatuli-prijs voor Het dikke hart.
- 1998 Jan Campert-prijs voor {Robuuste tongwerken,} een stralend plenum.
- 2003 VSB Poëzieprijs voor Wij zagen ons in een kleine groep mensen veranderen.
Bron: www.literaireprijzen.nl