Clarice Lispector (1920-1977) was een Braziliaans auteur die internationale faam verwierf met haar romans en korte verhalen. In Alle verhalen zijn zesentachtig korte verhalen opgenomen die Lispector schreef, sommige als jongvolwassene, andere als ervaren auteur.
uitgeverij Wereldbibliotheek
Memorabel proza dat leest als muziek
Recensie door Marjolijn van de Gender
Ook in eenvoud kan schoonheid worden gevonden. Dat bewijst de Noorse auteur Tomas Espedal (1961). Hij schreef zestien boeken en won meerdere literaire prijzen, Buiten de orde is zijn tweede boek in vertaling van Marianne Molenaar.
Oogst week 47 (2018)
Gelijktijdig met de uitreiking van de eerste Sybren Poletprijs, -een oeuvreprijs van een Nederlandstalige auteur die schrijft in de geest van Polets werk– is vorige week de bundel Zijnsvariaties Verbovelden van Sybren Polet verschenen.
Oogst week 44
Deze week een vertaalde roman uit 1985 van Jane Gardam, poëzie van Karel Wasch, een kerstverhaal zonder woorden van Frank Flöthmann en een roman van de Duitse schrijver Uwe Timm.
Een bijbelse parabel
Recensie door Vic Veldheer
Uitgeverij Wereldbibliotheek geeft opnieuw het werk van de Griekse schrijver Nikos Kazantzakis (1882-1957) uit. Vorig jaar verscheen Leven en wandel van Zorbás de Griek, dit jaar verscheen zijn roman uit 1948, Christus wordt weer gekruisigd in een nieuwe vertaling van Hero Hokwerda.
Lessen van een knorrige oude man
Recensie door Hans Vervoort
Ze bestaan ook in Finland, de oude knarren die handelen en denken zoals ze dat in hun jeugd hebben geleerd en die nooit voldoende redenen hebben gezien om daarvan af te wijken.
Droom versus werkelijkheid
Recensie door Hugo Brutin
Niels Lyhne wordt als een klassieker gezien en kreeg onlangs zijn derde vertaling vanuit het Deens in het Nederlands. Een eerste keer was dat in 1917, daarna in 1941 en nu opnieuw in 2014 in een frisse en hedendaagse benadering met respect voor het oorspronkelijke taaleigen door Annelies van Hees voor Uitgeverij Wereldbibliotheek Amsterdam wat haar de Amy Van Marcken-vertaalprijs opleverde.
Voor een verloren vriendschap
Recensie door Lodewijk Brunt
Als Jaïr Mozes zijn hotelkamer rondkijkt, wordt hij getroffen door een reproductie aan de muur: een grijsaard krijgt de borst van een jonge vrouw. Mozes laat via de receptie een kunsthistoricus komen die hem de achtergrond en de betekenis van het werk uitlegt.
De atoomkolonist van Prypjat
Recensie door André van Dijk
De in 1986 ontplofte kernreactor in het Oekraïense Tsjernobyl wordt anno 2015 nog steeds verbouwd – met Europees geld – tot een betonnen sarcofaag die de eeuwigheid moet kunnen trotseren.
Kamphuis heeft zichzelf bewezen
Recensie door Els van Swol
Het lijkt of Marco Kamphuis (1966) bij elk nieuw boek voor een andere aanpak kiest. Daarin doet hij denken aan Ian McEwan, voor wie dat ook geldt. Aurore is Kamphuis’ zevende boek, na vijf romans en één novelle: Havik, die ‘Boek van de Maand’ was van het televisieprogramma De Wereld Draait Door.
Reizend op zoek naar politieke spanningen
Een aantrekkelijk reisverhaal schrijven is nog een hele kunst. Naast woordkeus is de stijl van essentieel belang. Het zijn vaak de beschrijvingen van de kleine dingen die een reisverhaal groot maken.
Schimmige scheidslijnen tussen goed en fout
Recensie door Karel Wasch
Eindelijk een roman die speelt in de Eerste Wereldoorlog. Bovendien in Italië, een gebied dat hier nauwelijks onder de aandacht is geweest.
Duitse en Hongaars-Oostenrijkse troepen rukken op en fusilleren Italiaanse militairen, die gevangen genomen zijn.
Recent
12 december 2019
12 december 2019
11 december 2019
9 december 2019
6 december 2019
5 december 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
15 december 2009
Schoonmaaktips van een huurmoordenaar, Hallgrímur HelgasonDoor Rein Swart
Tegen het eind van deze roman komt Tony Soprano zijdelings in beeld, namelijk als de hoofdpersoon, de Kroatische huurmoordenaar Toxic, de maatschappij voorstelt als een cirkel met ‘de predikende, afvalscheidende en fietsende meerderheid bovenaan (al die mensen die nooit bij rood licht de straat oversteken maar telkens als Tony fokking Soprano op tv is het scherm beginnen te likken)’.
Dit citaat geeft al aan dat het om een robuust boek gaat, met een ruw taalgebruik, die door liefhebbers van The Sopranos zeer zal worden gewaardeerd.