Er zijn mensen die eerste zinnen uit boeken verzamelen. Die uit de recente roman Foon van Marente de Moor verdient, met stip, een plaatsje op zo’n lijst: ‘Ik hoor niets, maar het begint al licht te worden’.
Uitgeverij Querido
Na de diagnose longkanker, op je twintigste
Recensie door Just Houben
Je bent twintig en je krijgt longkanker. Het overkomt Floor van Liemt. Een gelukkige jeugd in Delden, een vrolijke studententijd in Utrecht, het leven lachte haar toe. Tot het moment van de diagnose: ‘Ik heb heel slecht nieuws, Floor.
Vluchten voor de uitbarsting
Recensie door Daan Pieters
Nobelprijswinnaar Thomas Mann, bekend van onder meer De toverberg en De dood in Venetië, is natuurlijk geen onbekende voor literatuurliefhebbers. Maar wist u dat ook zijn zoon Klaus (1906-1949) geen onverdienstelijke schrijver was?
Alzheimer en andere teloorgangen
Recensie door Rieks Holtkamp
Het kon natuurlijk niet uitblijven dat met de toenemende vergrijzing ook het verschijnsel dementie zijn intrede in de literatuur zou doen. In een prachtig gedicht bracht Vasalis dit onthutsende fenomeen in een van haar nagelaten gedichten al eens onder woorden:
Is het vandaag of gisteren, vraagt mijn moeder,
bladstil, gewichtloos drijvend op haar witte bed.
Bredero, een schrijver die schildert met woorden
Recensie door Huub Bartman
‘Gerbrandt Adriaensz. Bredero is nog altijd beroemd, maar ook pijnlijk onbekend’, verzucht Van Stipriaan in zijn inleiding op De hartenjager, zijn dit jaar in het kader van de herdenking van Bredero’s vierhonderdste sterfdag verschenen biografie.
Droomvlucht zonder rem
Recensie door Reinier van Houwelingen
Het wemelt in de wereldliteratuur van de dromers. Een van de bekendste is Jozef uit Genesis, die door zijn broers ‘meesterdromer’ werd genoemd. Over zijn levendige dromen raakte hij overdag niet uitgesproken.
Niet te laat komen voor je eigen leven
Interview door Carolien Lohmeijer
‘Doesburg. 1936. Gientje Schaaf die zon en liefde is, drentelt door het dorp, op zoek naar de dingen. Ze is zes en het leven is zojuist begonnen. Alles is nieuwer dan nieuw.
Afscheid van een vriend
Recensie door Lodewijk Brunt
De vertaler is verbonden aan het Instituut voor Oosterse Talen en Culturen van de Universiteit van Gent. Hij legt de laatste hand aan een nieuwe vertaling van Ali Baba en de veertig rovers.
Poëtische, maar cryptische roman
Recensie door Thomas van Lier
Niet verder vertellen, de nieuwe roman van K. Schippers, wordt een sprookjesachtig vervolg op Waar was je nou genoemd, dat bekroond is met de Libris Literatuurprijs 2006.
Lofzang op het landschap en het platteland
Recensie door Vic Veldheer
‘Het landschap waarin een mens zijn leven doorbrengt is een van de meest fundamentele elementen die de waarde en de waardigheid van zijn leven bepalen. (…) Een landschap bestaat voor zijn bewoners behalve uit fysieke kenmerken uit een ongelooflijk complex weefsel van ervaringen, herinneringen, sporen, verhalen, kennis, tekens die hij nodig heeft om zijn weg erin te vinden, nieuwe ontdekkingen een plaats te geven, zijn keuzes voor de toekomst te kunnen funderen op lessen uit het verleden.
We leven heel ons leven fout
Recensie door Rob van Dam
Sander Schwartz heeft een jaar besteed aan ‘de intensieve ombouw van (zijn) persoonlijkheid’ en schrijft nu zijn memoires. Hij schetst zijn leven zoals hij dat, met nieuw verworven inzicht, eindelijk onder ogen durft te zien.
De uitgeklede versie
Recensie door Menno Hartman
De kunstgreep is oud: de verwoording van het verlangen als de realisatie ervan. De herhaling die inderdaad iets versterkends heeft, blijft intrigerend. Er bestaat iets als een parallellisme, als in de psalmen.
Recent
19 april 2019
17 april 2019
16 april 2019
15 april 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
22 april 2009
Recensie "'t Manco" - Georges PerecWaarin een handicap tot een bijzondere kracht wordt
door Rein Swart
Dit Franse boek uit 1969, dat veel in zich heeft van een postmoderne roman, is geschreven zonder de letter “e”. Dat genereert op zich al een soort proza dat anders is dan wanneer de schrijver zonder inperking zou schrijven. Perec zegt zelf in een naschrift dat zijn vormdwang voortkwam uit blufpraat, maar dat het vervolgens een stimulans bleek te zijn voor een fris glansrijk proza.