Jaap Goedegebuure, Neerlandicus en biograaf van de schrijver Frans Kellendonk (1951-1990), beweegt zich in zijn détailstudie over de muziek van Kellendonk tussen afstand en vereenzelviging. Hij deelt Kellendonks liefde voor Bob Dylan en nog wel meer: beiden volgden het gymnasium, waren schoolkrantredacteur, studeerden letteren (Kellendonk overigens Engelse taal en letteren) en werden schrijver.
Uitgeverij Querido
Wedervaren op het Poolse platteland
Recensie door Ben Koops
In Roest van de Poolse auteur Jakub Małecki kan de herinnering zomaar toeslaan. We volgen drie generaties lang het leven in het Poolse plattelandsdorp Chojny. Dat leven staat in de schaduw van grotere gebeurtenissen waarin de dorpsbewoners worden meegetrokken.
Auschwitz hangt nog altijd in de lucht
Recensie door Adri Altink
In het midden van een terrein, twee voetbalvelden groot, is een boksring geplaatst, verlicht door schijnwerpers van de luchtafweerinstallatie. Ertegenover acht rijen stoelen waarop tweehonderd SS-ers van allerlei rang uit Auschwitz en kampen in de buurt.
Een ode aan de cyclus van het leven
Recensie door Hettie Marzak
Sinds het verschijnen van haar debuut De Appelmoesstraat is anders (1978) heeft de in Antwerpen wonende schrijfster Joke van Leeuwen een niet aflatende stroom van boeken geschreven, zesenvijftig in totaal.
Hoe te reageren op de belediging die seksueel misbruik is
Recensie door Auke Abma
Nadat klinisch psycholoog Iva Bicanic, gespecialiseerd in het behandelen van misbruikte jongeren, was geïnterviewd door De Volkskrant, wilde ze het artikel controleren voordat het gepubliceerd werd. Niet op feitelijke onjuistheden maar op uitspraken ‘die mensen [kunnen] raken in negatieve zin […] zodat niemand thuis beschadigd wordt, dat het alleen maar helpend, steunend en ontschuldigend is’.
De wondere wereld van geloof, hoop en liefde
Recensie door Vic Veldheer
Wonderlamp van Désanne van Brederode is een verslag van een reis met haar zoon naar Israël en de Palestijnse gebieden. Zoals uit de titel mag worden afgeleid, speelt Aladdin in haar verhaal een belangrijke rol.
Zintuiglijke roman over verbeelding en hoop
Recensie door Els van Swol
Er zijn mensen die eerste zinnen uit boeken verzamelen. Die uit de recente roman Foon van Marente de Moor verdient, met stip, een plaatsje op zo’n lijst: ‘Ik hoor niets, maar het begint al licht te worden’.
Na de diagnose longkanker, op je twintigste
Recensie door Just Houben
Je bent twintig en je krijgt longkanker. Het overkomt Floor van Liemt. Een gelukkige jeugd in Delden, een vrolijke studententijd in Utrecht, het leven lachte haar toe. Tot het moment van de diagnose: ‘Ik heb heel slecht nieuws, Floor.
Vluchten voor de uitbarsting
Recensie door Daan Pieters
Nobelprijswinnaar Thomas Mann, bekend van onder meer De toverberg en De dood in Venetië, is natuurlijk geen onbekende voor literatuurliefhebbers. Maar wist u dat ook zijn zoon Klaus (1906-1949) geen onverdienstelijke schrijver was?
Alzheimer en andere teloorgangen
Recensie door Rieks Holtkamp
Het kon natuurlijk niet uitblijven dat met de toenemende vergrijzing ook het verschijnsel dementie zijn intrede in de literatuur zou doen. In een prachtig gedicht bracht Vasalis dit onthutsende fenomeen in een van haar nagelaten gedichten al eens onder woorden:
Is het vandaag of gisteren, vraagt mijn moeder,
bladstil, gewichtloos drijvend op haar witte bed.
Bredero, een schrijver die schildert met woorden
Recensie door Huub Bartman
‘Gerbrandt Adriaensz. Bredero is nog altijd beroemd, maar ook pijnlijk onbekend’, verzucht Van Stipriaan in zijn inleiding op De hartenjager, zijn dit jaar in het kader van de herdenking van Bredero’s vierhonderdste sterfdag verschenen biografie.
Droomvlucht zonder rem
Recensie door Reinier van Houwelingen
Het wemelt in de wereldliteratuur van de dromers. Een van de bekendste is Jozef uit Genesis, die door zijn broers ‘meesterdromer’ werd genoemd. Over zijn levendige dromen raakte hij overdag niet uitgesproken.
Recent
4 juni 2020
2 juni 2020
29 mei 2020
28 mei 2020
Literair Nederland - 10 jaar geleden
04 juni 2010
Recensie door: Albert HogeweijRecensie door Albert Hogeweij
De nieuwe, fraai vormgegeven bundel van Tsead Bruinja toont voorop een scherp genomen foto van een schop die niet lang tevoren nog gebruikt moet zijn gezien de aarde die er nog aan zit. Achterop ligt de dichter zorgeloos in het hoge gras te dromen. Tussen voor- en achterplat staan 55 gedichten gegroepeerd over 7 afdelingen. Ditmaal geen motto’s van collega-dichters dan wel popmuzikanten, maar is gewoon Bruinja zelf (op een ingelaste sample van Paul van Ostaijen na) ongehinderd aan het woord met al zijn lef en minimale interpunctie en in al zijn kwetsbaarheid.