In De naam van de wereld (2000) van de Amerikaanse auteur Denis Johnson (1949-2017) werkt universitair docent Geschiedenis Michael Reed bij de faculteit Geesteswetenschappen in het midwesten van de VS, en gaat hij ‘ogenschijnlijk verlamd of onverschillig’
Uitgeverij Koppernik
Oogst week 42 - 2020
Wat doe je als je – figuurlijk, dan – na een ommetje een heel andere man aantreft dan degene die je thuis achterliet? In De kern van de zaak van de Australische auteur Madeleine St John overkomt het Nicola, die onaangenaam wordt verrast als ze weer thuiskomt nadat ze een pakje sigaretten heeft gekocht.
Raadselachtige modernismen
Recensie door Kris Mattheeuws
Eerder publiceerde literatuurwetenschapper, docent literatuurgeschiedenis en columnist Liesje Schreuders twee romans. Aan de wilde kant (1996) en De zondagsleraar (2001) waren zeer bescheiden succesjes. Meer aanzien kreeg haar vertaling van de dichtbundel Finisterre van Eugenio Montale in 2017.
Plattegrond
Column
‘Wie weggaat van de wereld laat voor wie blijft een
spoor van vragen achter.’
In Amsterdam was het stil op straat. Anderhalvemeter afstand leek een overbodige regel.
Moord als voltooiing van de mens
Recensie door Stefanie Katzenbauer
Huub Beurskens debuteerde in 1975 met Blindkap. In de daaropvolgende jaren was hij onder andere redacteur voor De Gids en schreef hij een indrukwekkende hoeveelheid poëziebundels en romans.
Oogst week 21 - 2020
In De naam van de wereld van Denis Johnson heeft de hoofdpersoon, Michael Reed, zich gaandeweg opgewerkt van leraar Maatschappijleer op een middelbare school tot universitair docent aan een Faculteit der Geesteswetenschappen.
Onafwendbaar onheil
Recensie door Reinier van Houwelingen
Er komen diverse fantasiewoorden voor in Daisy Johsons debuutroman, zoals ‘sjeesjtijd’, ‘sproenken’ en ‘harpiedoedel’. Een grote rol speelt ‘de Bonak’, die staat voor datgene waar we bang voor zijn. Is de Bonak een reële dreiging of creëren wij zelf het gevaar?
Feit of fictie? Nee: stijl!
Recensie door Eric de Rooij
Begint H.C. ten Berge (1938) aan een tweede jeugd nu hij sinds kort onderdak heeft gevonden bij Koppernik? De uitgeverij heeft in korte tijd een eigenzinnig fonds opgebouwd met auteurs als Cynan Jones, Giorgio Bassani, Huub Beurskens en Wessel te Gussinklo.
Ja, het noodlot, het ongeluk is mooi
Recensie door Adri Altink
Halverwege De Tanners zegt hoofdpersoon Simon: ‘Ik ben geen geboren luiwammes, nee, ik ben alleen maar een leegloper omdat verscheidene kantoren en notarissen mij geen werk willen verschaffen omdat ze er geen idee van hebben hoe ik hun tot nut zou kunnen zijn’.
Uit respect voor het boek zijn onze uitgaven niet in de ramsj te vinden
De jonge uitgeverij Koppernik, opgericht in 2014 door Bart Kraamer en Chris de Jong, afficheert zich als onafhankelijk en is gericht op eigenzinnige boeken die gedurfd en uitdagend zijn. Waar zit die uitdaging precies in en wie zijn de mensen achter deze eigenzinnigheid?
Liever dwarsliggen dan gemakkelijk scoren
Recensie door Daan Pieters
Het was voorwaar niet zomaar een uitgemaakte zaak dat Peter Handke (1942) in 2019 de Nobelprijs voor de Literatuur zou krijgen. De eigengereide Oostenrijker heeft in zijn eigen land niet alleen bewonderaars, maar ook felle tegenstanders, en zijn opmerkelijke houding ten aanzien van de Joegoslavische burgeroorlog is omstreden.
Belangrijk is zo goed mogelijk te kunnen schrijven
Wessel te Gussinklo won onlangs de Bookspot-literatuurprijs (voorheen AKO-literatuurprijs red.) en werd overstelpt met interviews, tv-optredens en fotografen. De drukte van de voorbije maanden heeft zijn sporen nagelaten. Daarom vindt dit interview via de telefoon plaats.
Recent
30 november 2020
26 november 2020
25 november 2020
24 november 2020
Literair Nederland - 10 jaar geleden
02 december 2010
Recensie door: Machiel JansenRecensie door Machiel Jansen
Sinds in 2005 Benedictus XVI paus en bisschop van Rome is geworden, komt er nog maar weinig positief nieuws uit het Vatikaan. De incidenten en affaires vormen voor katholieken een weinig bemoedigend rijtje. In 2006 hield Benedictus een toespraak in het Duitse Regensburg waarin hij een citaat voorlas dat uitgesproken hard oordeelde over moslims. Het resultaat was verontwaardiging. Begin 2009 ontstond er tumult rond bisschop Williamson die opnieuw tot de kerk zou worden toegelaten en van mening bleek te zijn dat er geen gaskamers hadden bestaan tijdens de holocaust.