‘De laatste klanken van Icarus is een herinnering van een Nederlandse man die na zijn eindexamen een jaar in Parijs woont en daar op straat viool speelt.
Uitgeverij Kleine Uil
Kauwde, slikte door
Column
Een goed boek houdt je na lezing nog bezig. Eind zomer las ik een boek waarin de ik-verteller briefjes met contactgegevens opeet, als werkte hij voor de geheime dienst. ‘In een reflex stopte ik de prop in mijn mond, kauwde, proefde inkt en de goedkope zompige structuur van kladpapier.’
Ongefrankeerde brieven
Recensie door Huub Bartman
Als Max Niematz op 20 februari 2020 Anton Dautzenberg per mail benadert met het voorstel een correspondentie te starten in de vorm van Ongefrankeerde brieven met als oogmerk deze ‘in een volgend leven nog eens onder die noemer te publiceren’, reageert Dautzenberg enthousiast.
Woorden doen ertoe
Hilversum, augustus ’88. Binnen één week staat het leven van hoofdpersoon Erik Poelman volledig op zijn kop. Hij heeft voor het eerst seks met een vriend van de middelbare school, Maurits, en zijn jeugdvriend Johannes wordt vermoord.
Oogst week 11 - 2021
De poëziebundel Ik zeg Emily is het debuut van Yentl van Stokkum, waarin een jonge dichter een bezoek brengt aan het graf van Emily Brönte (1818-1848, de middelste van de gezusters Brönte, die onder andere Wuthering Heights schreef).
Zwaluwen op de verbindingslijn
Recensie door Els van Swol
Dat Eric de Rooij een veelzijdig schrijver is, blijkt uit zijn debuutroman De wensvader, dat afsluit met een van zijn gedichten, dat eerder werd gepubliceerd in zijn bundel Hongerklop (2018) onder de titel Jouw hartslag in mijn lies.
Het zijn de mensen
Recensie door Els van Swol
Dit is een mensenboek; een boek over de bevolking, geschiedenis, kunst en literatuur van Iran. ‘De warmte en zachtheid van de Perzen heeft me vanaf mijn eerste bezoek diep geraakt’, noteert schrijver, fotograaf en reiziger Alexander Reeuwijk (1975) in zijn inleiding.
Oogst week 23
Wat kwam er binnen op de redactie van Literair Nederland? In de Oogst elke week een kort overzicht.
Door Carolien Lohmeijer
Els Launspach geeft les aan de Theaterschool in Amsterdam.
Recensie door: Margo Zuidema
Recensie door Margo Zuidema
De roman Blauw gaat over relaties in een mannengemeenschap. ‘Je hebt literatuur waarin homo´s voorkomen, en je hebt homo-literatuur waarin homo’s voorkomen. Literatuur waarin geen homo’s voorkomen heb je ook, maar homo-literatuur waarin geen homo voorkomt, bestaat niet.
Recensie door: Machiel Jansen
Recensie door Machiel Jansen
Wie in zichzelf afdaalt en begint te graven kan daar meer dan een wereld ontdekken. Het kleine, nietige innerlijk kan zelfs een heel universum bevatten dat het eigen begrip ver te boven gaat.