De verhalen die we onszelf vertellen is een verzameling essays van Joan Didion (1934) over Californië, New York en de jaren zestig. De keuze maakte Joost de Vries uit haar eerder gepubliceerde werken als Slouching Towards Bethlehem, The White Album en Where I Was From.
Uitgeverij Jurgen Maas
Oogst week 47 - 2019
Deze week in de oogst een boek dat een ongewone geschiedenis verbeeldt, van schrijver Behrouz Boochani, de tweede roman van documentairemaakster Coco Schrijber en een nieuwe roman van de Franse schrijver Cristophe Botanski.
Waar kleine dieven groot in zijn
Recensie door Vic Veldheer
De in Cairo geboren schrijver Albert Cossery (1913-2008) schreef een klein oeuvre waarvan Grote dieven, kleine dieven zijn laatste roman is. Het verscheen in 1999 en is nu in het Nederlands vertaald.
Oogst week 12 - 2019
In de oogst van deze week twee dichtbundels en twee vertaalde romans.
Jan-Willem Anker (1978) debuteerde in 2005 met de bundel Inzinkingen. In de daaropvolgende vier jaar verschenen er nog twee dichtbundels.
Een messcherp zelfonderzoek
Recensie door Mathijs van den Berg
Bij de mooie kleine Uitgeverij Jurgen Maas, gespecialiseerd in Arabische letterkunde, kwam de vijfde bundel uit van de Palestijnse dichteres Fatena Al-Ghorra, die haar geboortegrond ontvluchtte en nu in Antwerpen woont.
Revolutie en taalrijkdom
Recensie door Martenjan Poortinga
Uitgeverij Jurgen Maas heeft een Turkse klassieker op een prachtige manier vormgegeven en uitgebracht: het politieke Epos van sjeik Bedreddin. Nâzim Hikmet, die de eerste moderne Turkse schrijver wordt genoemd, leefde van 1902 tot 1963.
Van kwaad tot erger in originele beeldspraak
Recensie door Hettie Marzak
Toen Rodaan Al Khalidi uit zijn geboorteland Irak vluchtte en uiteindelijk in Nederland terecht kwam, leerde hij zichzelf de Nederlandse taal en begon te schrijven: in 2002 verscheen zijn eerste werk, een bundeling van zijn columns.
Onbezorgde zwerftochten door het Istanbul van toen
Recensie door Lodewijk Brunt
C. werd op straat gepasseerd door een vrouw die hem bits aankeek. Hij loopt haar achterna.
De lantaarnpalen in de straat waren aan. Onder de rij bomen was het desondanks schemerig.
De strijd om het bestaan in koloniaal Marokko
Recensie door Reinier van Houwelingen
‘Ik kan niet met een kristallen pen schrijven. Voor mij is schrijven een protest, geen parade’ (Mohamed Choukri).
Het verhaal achter het ontstaan van het autobiografische debuut van de Marokkaanse schrijver Choukri is opmerkelijk genoeg om er even bij stil te staan.
Recht op drie orgasmen en zes keer hoofdpijn
Recensie door Adri Altink
‘Misschien wel het moeilijkste van vertellen over het leven in het AZC is om de tijd te laten bewegen’.
Met die zin begint hoofdstuk 58 van Hoe ik talent voor het leven kreeg, een schrijnend, maar ook wonderlijk relaas van een verblijf van negen jaar in een Nederlands asielzoekerscentrum.
Marokkaanse portretten
Recensie door Rob van Dam
Is dit een roman? Dat staat weliswaar nadrukkelijk op de omslag vermeld, maar het boek laat zich moeiteloos lezen als een reeks losse schetsen. De inhoudsopgave oogt als de opsomming van een reeks verhalen.
Mira Feticu over haar nieuwe roman Tascha
Het klinkt als een scène uit een spannende film: zeven schilderijen gestolen uit de Kunsthal van Rotterdam, de waarde van de werken ligt boven een miljoen euro. Lang zijn ze zoek, tot het spoor naar Roemenië leidt.
Recent
14 juli 2020
13 juli 2020
10 juli 2020
Literair Nederland - 10 jaar geleden
20 juli 2010
Moeilijk om je in het dilemma van de schrijfster te verplaatsen
Recensie door Machiel Jansen
Een vraag die niet beantwoord kan worden moet je niet stellen. De Zuid-Afrikaanse dichter en schrijfster Antjie Krog (1952) stelt zich zulke vragen wel. Zij stelt zich de vraag ‘ Hoe is het om zwart te zijn?’ in haar nieuwe boek Niets liever dan zwart.