De belangstelling voor het werk van de Oostenrijkse schrijver Thomas Bernhard (1931-1981) blijft onverminderd groot. Zijn romans worden door literaire fijnproevers nog steeds gelezen en zijn toneelstukken worden met enige regelmaat op de planken gebracht.
Uitgeverij IJzer
Een bosbouwer en zijn drie zonen
Recensie door Herbert Mouwen
Beeldend kunstenaar en schrijver Max Niematz, wordt door een kleine groep liefhebbers van zijn werk nauwlettend gevolgd en hoog gewaardeerd. Sinds 1987 heeft Niematz drie dichtbundels, een verhalenbundel en zeven romans gepubliceerd.
De Jules Deelder van het proza
Recensie door Daan Lameijer
‘Oh wat fijn, oh wat fijn, om een bille-balle-bakker te zijn!’ aldus een iconisch filmduo dat onder de rook van Rotterdam het levenslicht zag. In Bassie & Adriaan en de Plaaggeest zijn de clown en acrobaat hun circus kwijt en moeten ze allerlei baantjes uitproberen om toch de kost te verdienen.
Krachtig betoog over scheppings- en bestaansvoorwaarden van kunst
Recensie door Irene Roemer
Is het concept ‘banaan, met ducttape bevestigd aan de witte muur’ kunst. Is in dit geval de naam van de kunstenaar – Maurizio Cattelan – daarbij van doorslaggevend belang, de specifieke banaan en haar unieke ‘aura’ of het feit dat het idee voor 120.000 dollar werd verkocht?
Typische Bernhardroman waar geen normaal mens in voorkomt
Recensie door Albert Hogeweij
Dertig jaar na zijn dood krijgt de Oostenrijkse toneel- en prozaschrijver Thomas Bernhard (1931-1989) het nog steeds voor elkaar dat Duitstalige kwaliteitskranten er met liefde het zoveelste herdenkingsartikel aan besteden.
Oogst week 43 - 2019
door Carolien Lohmeijer
In zijn enthousiaste recensie over Die nacht zag ik haar van Drago Jančar, hier op Literair Nederland, eindigt Daan Pieters met de vraag ‘Mogen we de stille wens uitspreken dat vertaler en Balkanspecialist Roel Schuyt in de toekomst nog meer verborgen schatten bovenhaalt?’
Roel Schuyt is in ieder geval wel weer de vertaler van een volgend boek van Drago Jančar, En ook de liefde.
Poezië van een sterk stilistische eenheid
Recensie door Albert Hogeweij
Het is zijn weerspannige, evocatieve stijl die het hem doet. De Franse dichter René Char (1907-1988) is een van de belangrijkste dichters uit de twintigste eeuw van wie uitgeverij IJzer een tweetalige bloemlezing in vertaling van Anno Lampo negenendertig gedichten liet verschijnen.
De ziel is het vijfde wiel aan de wagen
Recensie door Adri Altink
Er was misschien sprake van een licht optimisme in Italië toen op 25 juli 1943 Mussolini werd afgezet en in september een bestand met de geallieerden werd gesloten. Maar met het vertrek van de duce verdwenen de fascisten niet.
Oogst week 18 - 2019
door Carolien Lohmeijer
Partizaan Winter is het debuut van de Italiaanse schrijver Giacomo Verri (1978). Het verscheen oorspronkelijk in 2012 en is nu in een vertaling van Lilian Lotichius bij uitgeverij IJzer verschenen.
Sterke verhalen, fijn voor de fans
Recensie door Geurt Franzen
Tja, P.G. ‘Plum’ Wodehouse (1881-1975), wat moet je daar nou mee? Zit er nog iemand, behalve de trouwe leden van de P.G. Wodehouse Society, op een vertaling van diens werk te wachten?
‘Darwin doet de mise-en-scène’
Recensie door Adri Altink
De kleine Utrechtse uitgeverij IJzer legt zich sinds 1992 toe op de publicatie van boeken die bij grote uitgevers minder kans maken, maar het verdienen om een breed publiek te bereiken.
Een onbestemde, poëtische waas en een geladen sfeer
Recensie door Albert Hogeweij
Onlangs heeft dichter/vertaler Jan van der Haar een nieuwe titel van Curzio Malaparte (1898-1957), de Italiaanse schrijver die met de oorlogsboeken Kaputt en De huid een ware cultstatus verwierf, voor het Nederlandse taalgebied ontsloten.
Recent
28 februari 2021
26 februari 2021
25 februari 2021
23 februari 2021
23 februari 2021
21 februari 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
02 maart 2011
Recensie: Zeesteen - Janneke HolwardaRecensie door: Karel Wasch
Zeesteen kreeg de ECI kwartaalprijs en dat maakt dit debuut bijzonder. Toen ik de reviews van dit boek op de achterflap zag kreeg ik een wee gevoel. Het zoveelste boek over een naar gezin met een godsdienstwaanzinnige vader. Ik had al gebaald van Siebelinks epos (Knielen…) en ook Gerbrand Bakkers boek kon me nauwelijks bekoren. Maar het lezen van dit debuut van Janneke Holwarda is mij bijzonder goed bevallen.