Na La Superba heeft Ilja Leonard Pfeijffer met Grand-Hotel Europa weer een schitterend boek geschreven. Het is een scherpe en soms satirische analyse van de tijdgeest, van de liefde, van relaties, van het massatoerisme, van de wereld van de kunsten en van Italië.
Uitgeverij De Arbeiderspers
‘Doorkijkblouse’ te alledaags voor een literaire schepping
Recensie door Adri Altink
In 2012 werd Havik van Marco Kamphuis ‘Boek van de Maand’ in DWDD. Het was zijn doorbraak bij het grote publiek. Dat publiek maakte daarmee meteen kennis met de schrijver zelf die flink wat autobiografisch materiaal in de roman stopte.
Etalage en aan de haak geslagen mannen
Recensie door Anky Mulders
Powerfeministen. Zo noemen ze zichzelf, de hoofdpersoon (met dezelfde naam als de auteur) en haar vriendinnen. Boeken van de feministen uit de jaren zeventig sterken hen ‘in hun drang naar onafhankelijkheid’ en ook zij willen ‘hoeders’ zijn ‘van hun eigen vrijheid en genot’.
Treurigheid troef
Recensie door Martenjan Poortinga
Op een zondagochtend speelt zich af in Hongarije en dan voornamelijk in Boedapest. De roman begint in de jaren zeventig van de vorige eeuw en beschrijft een aantal jaren uit het leven van Imre, die opgroeit in een arbeidersgezin in een klein huisje, ingeklemd tussen spoorbanen.
Met afgewend gezicht
Recensie door Lodewijk Brunt
Op het strand van Blackpool verliest Thomas zijn massief gouden trouwring. Voordat hij ging zwemmen had hij hem afgedaan, als hij uit zee komt, is het ding spoorloos verdwenen. Ik heb hem aan jou gegeven, zegt hij tegen Mary, zijn echtgenote.
Avonturen in bos en veld – van onze kleine held
Recensie door Hans Vervoort
Schrijvers die bekendheid genieten via de televisie moeten uitkijken als ze in de ik-vorm schrijven. Want elke lezer ziet hen voor zich en kan sommige activiteiten wel en andere juist niet met deze auteur verbinden.
Knorrige betweter
Recensie door Lodewijk Brunt
Als Heere Heeresma het Nederlandse recensentenvolkje eind jaren zeventig een gebrek aan geestelijke breeding en integriteit verwijt, kaatst criticus Aad Nuis de bal onmiddellijk terug: Ja, als er in de Verzamelde Brieven van Heeresma een greintje inzicht te bespeuren viel, een spoortje, hoe klein ook, van een oorspronkelijke gedachte (…).
Jakob, Disi en Jimi
Recensie door Evert Woutersen
Jakob Duikelman werkt als buitengewoon opsporingsambtenaar, afdeling Oorlogsmisdaden bij het OM. Op kantoor voert hij niets uit. Onder werktijd plaatst hij reacties op medische fora en op Facebook. Hij zoekt de scheidslijn tussen een reactie die mag blijven staan en een reactie die wordt verwijderd.
Een mooi gestructureerde puzzel
Als zijn vriendin Sara het uitmaakt, trekt Boris bij zijn vader Nico in. Deze probeert hem op te beuren en stelt voor om samen naar Praag te gaan. Tijdens de reis blijkt dat de introverte mannen een geheim delen dat hun leven beheerst.
Wij gaan allemaal naar de maan, de lege maan
Recensie door Evert Woutersen
Na onze dood gaan we naar de maan. ‘De maan is het vagevuur waarvan sprake is in oude religies, zo genoemd omdat de maan een zwak schijnsel van de hemel is, een vaag vuurtje.
Een fotograaf op zoek naar waarheid en schoonheid
Recensie door Evert Woutersen
Taboe (2014) van de in 1964 in München geboren Ferdinand von Schirach heeft een motto ontleend aan de kleurenleer van Herman von Helmholtz (1824-1894). Als het licht van de kleuren groen, rood en blauw zich mengen, dan lijkt dat voor ons wit.
Veelbelovende ingrediënten, maar toch..
Recensie door Angèle van Baalen
Het mysterieus aandoende omslag van dit boek, dat erg veel weg heeft van dat van De schaduw van de wind, wekt de suggestie dat we te maken hebben met een spannend boek vol mysterieuze wendingen.
Recent
18 juni 2019
17 juni 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
02 juli 2009
Op naar de anarchistische vrijstaatHet derde deel van het Verzameld Werk van Louis Paul Boon ? dat 24 delen zal tellen ? handelt geheel over de roman Vergeten straat die kort na de oorlog werd gepubliceerd. Behalve het verhaal zelf bevat het ook een uitgebreid nawoord, een tekstverantwoording, een bibliografie en noten.
Het is interessant om in het nawoord, dat uit het L.P.Boon-documentatiecentrum komt, te lezen hoe dit boek tot stand gekomen is. De optimistische thematiek moest eigenlijk neergezet worden in een tweede deel van Abel Gholaerts, maar onder invloed van vrienden uit het verzet koos Boon voor een aparte roman.