Uitgeverij Cossee

Schotland exporteert naast whisky en zalm ook behoorlijk wat sociaal-realistische fictie. James Kelman won bijvoorbeeld in 1994 terecht de Booker Prize voor zijn helaas niet in het Nederlands beschikbare roman How Late it Was, How Late, met de diepe ellende in Glasgow als onderwerp.

In zijn enthousiaste recensie over Die nacht zag ik haar van Drago Jančar, hier op Literair Nederland, eindigt Daan Pieters met de vraag ‘Mogen we de stille wens uitspreken dat vertaler en Balkanspecialist Roel Schuyt in de toekomst nog meer verborgen schatten bovenhaalt?’
Roel Schuyt is in ieder geval wel weer de vertaler van een volgend boek van Drago Jančar, En ook de liefde.

Kristine Bilkau (1974) beschrijft in haar roman Een liefde, in gedachten de liefdesgeschiedenis van Antonia Weber (‘Toni’) en Edgar Janssen die zich in de jaren zestig afspeelde in Flensburg, een klein kustplaatsje aan de Oostzee.

Op het pand van de Bezige Bij in Amsterdam staat een gedicht van Remco Campert te lezen: ‘Verzet begint niet met grote woorden / maar met kleine daden (…) jezelf een vraag stellen / daarmee begint verzet / en dan die vraag aan een ander stellen’.

De nieuwe roman van Jan van Mersbergen draagt een wat omslachtige titel, De onverwachte rijkdom van Altena en een – aangename – omslachtigheid kenmerkt ook de stijl van de vertelster in dit verhaal.

Alleen maar ervaren en gewaardeerde Nederlandse schrijvers, deze week in de Oogst.

In Vallen is als vliegen valt de zestien jaar oudere zus van de hoofdpersoon, uitgehongerd en uitgedroogd, van de trap en sterft.