Uitgeverij Cossee

Onvoorspelbaar, anders en toch onmiskenbaar Oek de Jong. Dat zijn de eerste geluiden die je hoort over Zwarte schuur, de nieuwe roman van Oek de Jong.
Zwarte schuur begint met de opening van een tentoonstelling van het nieuwe werk van de succesvolle kunstenaar Maris Coppoolse:

… ‘Maris sprak kort, zoals hij altijd deed bij openingen.

Kristine Bilkau (1974) beschrijft in haar roman Een liefde, in gedachten de liefdesgeschiedenis van Antonia Weber (‘Toni’) en Edgar Janssen die zich in de jaren zestig afspeelde in Flensburg, een klein kustplaatsje aan de Oostzee.

In de oogst van deze week de laatste roman van de Italiaanse schrijfster Pia Pera, de vijfde roman van Jan Vantoortelboom, literair tijdschrift Tirade, en een bericht van de Turkse schrijver en politieke gevangene Ahmet Altan.

De nieuwe roman van Jan van Mersbergen draagt een wat omslachtige titel, De onverwachte rijkdom van Altena en een – aangename – omslachtigheid kenmerkt ook de stijl van de vertelster in dit verhaal.

Heeft een roman echt een plot nodig? Geen onlogische vraag na de lezing van De zwarte heer Bazetub van Albert Vigoleis Thelen (1903-1989). Als een boek is uitgelezen, is het een normaal reflex om je ogen even te laten rusten op de barst in het plafond, de indrukken nog even te laten nawerken en je af te vragen waar het nu eigenlijk over ging.

‘Er zijn dingen die we pas kunnen begrijpen als we ze zelf meemaken,’ schrijft de verteller van De akte van mijn moeder. Eén van die dingen is het moment dat je door hebt dat je moeder al die tijd niet was wie ze zei dat ze was, namelijk ‘geen verklikker maar een spion.