Albert Vigoleis Thelen (1903-1989) is een Duitse schrijver die tijdens de oorlogsjaren zijn land ontvluchtte en vriendschappelijke banden onderhield met Nederlandse schrijvers als Albert Helman en Hendrik Marsman. Van 1947 tot 1954 woonde hij met zijn vrouw in Amsterdam.
Uitgeverij Cossee
Oogst week 45 (2018)
door Carolien Lohmeijer
De Hongaar András Forgách (1952) is in eigen land een bekende schrijver. Men kent hem ook van zijn werk als vertaler, toneelschrijver en beeldend kunstenaar. In de jaren zeventig en tachtig was hij actief in verzet tegen het Sovjetregime.
Geëngageerde roman over bevingen in Groningen
Recensie door Els van Swol
Schokland – de veelzeggende titel slaat niet op het voormalige eiland, maar op de gelijknamig kop-rompboerderij in het Groningerland – die te lijden heeft van de gevolgen van gasboringen.
Oogst week 44
Deze week een vertaalde roman uit 1985 van Jane Gardam, poëzie van Karel Wasch, een kerstverhaal zonder woorden van Frank Flöthmann en een roman van de Duitse schrijver Uwe Timm.
Kroniek van een bizar gezin
Recensie door Hans Vervoort
Het gaat in De schuilplaats over een Frans-Joodse familie van 5 personen (twee ouders, twee kinderen, één kleinkind) die zich geregeld in een Fiat 500 wurmen, en er lange reizen mee maken zonder ooit het voertuig verder dan enkele tientallen meters te verlaten voor de broodnodige aankopen.
Bint
Recensie door Hans Vervoort
Wie dit boek ter hand neemt moet zorgen minstens anderhalf á twee uur de tijd te hebben. Want als je er eenmaal aan begint lees je het 101 pagina’s tellende verhaal in één ruk uit.
Een roman met twee gezichten
Recensie door Martenjan Poortinga
Josepha Mendels was als feministe avant la lettre erg bekend in de jaren na de oorlog en heeft baanbrekend werk verricht voor de emancipatie van de vrouw. Een heruitgave van een boek uit 1948: je moet het maar durven als uitgeverij.
'Bloed gaat nooit teloor'
Recensie door Martin Lok
Soms vat één zin een boek samen. ‘Bloed sijpelt weg in de aarde, mensen sterven, anderen nemen hun plaats in, maar zal dat soms de weg veranderen?’ In deze ene zin ligt de essentie besloten van De hartslag van Moskou, de roman waarin de Tsjechische schrijver Jiří Weil (1900-1959) zijn kritiek op de harde Sovjetpraktijken boekstaafde.
Faction als (roman)debuut
Recensie door Els van Swol
Het is haast bon ton om je bij elk boek dat als een ‘roman’ in de markt wordt gezet, en dat ook maar een beetje van het klassieke beeld daarbij van een vooral psychologisch getint verhaal afwijkt, af te vragen of het eigenlijk nog wel een ‘roman’ mag heten.
Archaïsche roman over het naoorlogse Wenen
Recensie door Els van Swol
Wie een boek ter hand neemt van een schrijfster van wie nog niet eerder iets in het Nederlands is verschenen, is geneigd de stijl te vergelijken met die van reeds bekende auteurs.
‘Wie kan weten wat de waarheid is?’
Recensie door Evert Woutersen
‘Hier woonde Charlotte Salomon, geboren in 1917. Vlucht 1939 Frankrijk, 1940 kamp Gurs. Geïnterneerd Drancy. Gedeporteerd 1943. Vermoord in Auschwitz’.
Haar leven kort en zakelijk samengevat op een struikelsteen voor haar ouderlijke woning in de Wielandstraße 15 in Berlijn.
Coetzee ontleed tot op de millimeter
Recensie door Geurt Franzen
Het universum van J.M. Coetzee, van David Attwell, is een doorwrocht werk dat het vergrootglas legt op de romans van Nobelprijswinnaar J.M. Coetzee (75). Maar het zullen waarschijnlijk alleen de superfans van de Zuid-Afrikaanse schrijver zijn, en een handvol studenten literatuurwetenschap, die de goed verzorgde uitgave op waarde zullen weten te schatten.
Recent
12 december 2018
11 december 2018
10 december 2018
9 december 2018
5 december 2018
Literair Nederland - 10 jaar geleden
12 december 2008
Recensie door Dominique RothengatterRecensie door Dominique Rothengatter
Onderhoudende en dikwijls humoristische schets over Suriname
‘Suriname in het hart’, is een onderhoudend boek, dat in reportageachtige stijl een persoonlijke schets geeft van de ervaringen van een journalist en zijn gezin in het hedendaagse Suriname. Als lezer maak ik gaandeweg kennis met de taal, cultuur, journalistieke en de politieke situatie door de ogen van een ‘bakra’ (‘…een bleke Hollander…’). De rode draad door dit verhaal is de liefde voor Suriname van de freelance journalist Diederik Samwel en zijn vrouw Mirjam en hun kinderen Rover, Momo, Sigi en Donna voor dit relaxte maar ook eigenzinnige land.