Op zijn eigen website schrijft auteur Machiel Bosman over De Roofkoning:
‘Dit is het boek dat ik altijd heb willen schrijven. In 1688 trekt de Nederlandse prins Willem III van Oranje met een immense legermacht naar Engeland en zet zijn eigen schoonvader af.
Nairi Zarjan heeft literair vorm gegeven aan het Armeense volksepos over de helden van Sassoen. Zoals alle volksverhalen is ook dit geleidelijk ontstaan. Het is gebaseerd op mondelinge overlevering van generatie op generatie, voortdurend aangepast en aangevuld.
‘Als mijn moeder belde uit het gesticht en ik wist dat mijn vader ons gesprek kon horen zei ik dat we geen tijd hadden voor haar en legde de hoorn weer op de haak.
Het verhaal van Chirbet Chiz’a van S. Yizhar speelt zich af tijdens de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948. Vlak na deze oorlog is het ook gepubliceerd. Een groep Israëlische soldaten moet een Palestijns dorp ontruimen en de bewoners wegvoeren.
Toen Galilei in 1633 de Inquisitie op zijn dak kreeg, was dat niet zozeer om zijn standpunt dat de aarde om de zon draait en niet andersom, maar om de manier waarop hij van die opvatting getuigde in zijn Dialogo sopra i due Massimi Sistemi del Mondo Tolemaico e Copernicano.
De titel van dit boek, Het barbiehuis, doet wellicht iets anders vermoeden dan waar het boek daadwerkelijk over gaat. De Italiaanse titel Lotta di classe, oftewel ‘Klassenstrijd’ geeft een beter idee over de inhoud van het boek.
Een mager idee en een dun boekje
Achttien schrijvers en twee illustratoren kregen het verzoek om een verhaal, column, illustratie, beschouwing of gedicht te vervaardigen bij een meesterwerk uit het Rijksmuseum.
Recensie door: Rein Swart
Een achttiende-eeuws dilemma, uit het leven gegrepen. Veel boeken ontlenen hun inhoud aan de werkelijkheid. De schrijver put uit eigen ervaringen en plakt daar in een roman andere namen op.
Recensie door Dominique Rothengatter
Twee meisjes vertelt het tumultueuze liefdesverhaal van 2 Turkse tienermeisjes in Istanbul, Behiye en Handan die een speciale vriendschap met elkaar krijgen.
Antwerpen is de stad van Willem Elsschot, in ieder geval nog tot het einde van dit jaar, vijftig jaar na zijjn dood. De feestelijke herdenking is al een tijdje bezig, vanaf 2007 om precies te zijn.
Recensie door Rein Swart
In de serie ‘klassieken’ bespreek ik dit keer het debuut van de Poolse meester uit 1937, dat vaak is vertaald. De uitgave uit 1981, door Paul Beers omgezet, gaf het aangename gevoel dat het daarmee wel goed zat.
Perpetua: de honderd beste boeken uit de wereldliteratuur
Vanaf 31 maart organiseert uitgeverij Athenaeum een serie van zeven lezingen over de beste boeken uit de wereldliteratuur door specialisten op hun vakgebied.
Recensie door Wouter
De nieuwe bundel van dichter en journalist Hilbrand Rozema kent lange zinnen van weinig woorden. En zoals een Groninger betaamt, heeft die aan een half woord genoeg. Hoewel, weinig halve woorden, want Rozema floreert in taligheid. Dit brengt enerzijds prachtige constructies met zich mee, zoals de eenvoudige maar prachtige beginzinnen van de vierdelige cyclus ‘Losgeregende bloesems’: ‘Het licht van de zon / op de losgeregende bloesems.’