Uigeverij Van Oorschot

Wie nooit van Drogisterij Bokern en zijn voorgeschiedenis heeft gehoord bevindt zich in – tot voor kort – verrassend gezelschap: de nazaten van de exploitant van die keten zelf. Zo succesvol als die voorgeschiedenis een tijd lang was, zo dramatisch eindigde hij.

Jeroen Brouwers’ Geheime kamers verscheen in 2000 en is in mijn ogen een meesterwerk, een van zijn beste boeken. De compositie van het verhaal, de taal waarin Brouwers het verhaal vertelt, zijn imponerende stijl, de metaforen en verwijzingen die hij gebruikt, de spanning die hij weet op te roepen, maken het lezen van dit boek tot een genotvolle tijdpassering.

Des Duivels Woordenboek van Ambrose Pierce is de door het bekende duo Erik Bindervoet en Robbert-Jan Henkes vertaalde verzameling van 1851 alfabetisch geordende lemma’s van de satirische en cynische Amerikaanse schrijver Ambrose Bierce (1842 – vermoedelijk 1914). 

Hoeveel exemplaren zou een bibliotheek met al die onterecht, tussen de plooien gevallen boeken van de wereldliteratuur tellen? Zou die groter zijn dan de verzameling van alle overgehypete eendagsvliegen? Over de tweede categorie gaan we het nu niet hebben, dus laten we om te beginnen een boek onder de aandacht brengen dat om totaal onbegrijpelijke redenen geen literaire prijs won.

Door een van de grote ramen kijkt Wijnand naar binnen bij de kunstenaarssociëteit Arti et Amicitiae. Hij ziet bekenden, vrienden en ook zijn uitgever is aanwezig. Het duurt niet lang voor hij doorheeft dat dit de nieuwjaarsreceptie is van uitgeverij Ypsilon.

Het boek deed me vluchtig denken aan de Anton Wachter cyclus van Vestdijk, maar dan sneller, in telegramstijl, en zonder moeilijke woorden. Het eerste deel van het boek doet je haast verlangen naar de tijd van grote gezinnen.