Drie Nederlandse auteurs in de oogst van deze week, een schelmenroman, een reflectie op een leven als immigrant in IJsland en een poëziebundel, ontstaan in de strijd tegen tinnitus.
Laura Broekhuysen (1983) studeerde viool aan het Conservatorium van Amsterdam, maar met schrijven was ze er al vroeg bij.
Ik ga het donker maken in de bossen van is de dertiende bundel van Tsead Bruinja maar de eerste die verschijnt bij uitgeverij Querido en tevens zijn eerste bundel sinds hij verkozen is tot Dichter des Vaderlands begin dit jaar.
De van huis uit filosofe Désanne van Brederode (1970) is bekend door haar romans, essays en columns waarin ze vaak levensbeschouwelijke thema’s aansnijdt. In haar werk is ze maatschappelijk betrokken;
Creatief met woorden moet wel het devies zijn van Pauline Genee (1968). Hetzelfde devies wordt overgenomen door hoofdpersonage Ava in de roman Roadblock. Hoewel deze roman nog maar de tweede is op het conto van Genee, mag ze toch als een van Nederlands aanstormende talenten gezien worden.
De in Twente geboren en in Gent woonachtige schrijver Marc Reugebrink heeft met Zout een tragisch, hilarisch verhaal geschreven over de teloorgang van een dorpsgemeenschap. Hij schrijft lyrisch, gebruikt beeldrijke taal: literatuur pur sang.
In de oogst van deze week een roman van de Franse schrijver Frédéric Beigbeder, waar ik nog nooit iets van gelezen heb maar wiens werk, nu ervan gehoord is, gelezen zal gaan worden.
Zo aan het eind van het jaar kijk je terug naar het afgelopen jaar. Naar wat goed ging en wat minder goed. Of je gaat, met al dan niet wat nostalgische gevoelens, nog verder terug.
De brieven die de romanschrijvers Simon Vestdijk en Willem Brakman elkaar schreven in de jaren zestig, zijn samengebracht in een gebonden prachtuitgave en voorzien van de pakkende titel Gaven, giften en vergiften.
Harm Hendrik ten Napel is schrijver, filosoof en boekverkoper. Zijn verhalen en essays zijn onder andere in Tirade en De Revisor verschenen, en op Klecks, dat hij in 2016 samen met zijn broer oprichtte.
Een mooie oogst deze week: een coming of age roman van Diana Tjin; de laatste – en naar gezegd wordt zijn beste – roman van Charles Dickens; een familiegeschiedenis door Bart Meuleman en de jeugdherinneringen van de Franse schrijfster Alba Arikha.
Geven ontelbare feiten uit iemands leven een helder beeld van die persoon. En is dat eigenlijk wel wat de schrijver wil. Gaat dit boek over de vader, of vooral over de zoon.
Wieslaw Myśliwski (1932) is een van de bekendste en meest gelauwerde Poolse schrijvers van dit moment. Van hem werden in de afgelopen jaren twee dikke romans door Querido in het Nederlands uitgegeven: Over het doppen van bonen in 2009 en Steen op steen in 2012.
Recensie door Frank Heinen
In de boeken van Robbert Welagen is het altijd zomer. Er heerst een vredige, bijna landerige rust waarin de hoofdpersonen zich traag en weinig doelgericht voortbewegen. Lange, eindeloze zomers zijn het, vol glazen limonade en lommerrijke tuinen waarin schommels staan. Door de geopende ramen hoor je in de verte de geluiden van de stad.