In De singulariteit maakt Balsam Karam tastbaar hoe het voelt wanneer een ondefinieerbaar verlies het leven beheerst. Zelf is ze op jonge leeftijd van Irak naar Zweden verhuisd.
Thibault Coigniez
Herinneringen aan Isolatie

In zijn voorwoord benadrukt Aseyev het onmenselijke karakter van Isolatie door te stellen dat ‘Isolatie buiten alles valt wat betekenis heeft, inclusief vergeving.’ Die intrieste relevantie, de pakkende anekdotes en de mengeling van suïcidale wanhoop en literaire moed zorgen voor een confronterende leeservaring.
Waanbeelden aan de boslaan

Een rouwkaart ontvangen, naar de begrafenis gaan en de nabestaanden condoleren zonder te weten wie er nu eigenlijk gestorven is. Het lijkt compleet van de pot gerukt. In de novelle Het Leesclubje van Willem Brakman is het de normaalste zaak van de wereld.
Taalzalf voor vrieswonden

Elk jaar laten vijf mensen het leven tijdens een beklimming van de Mount Everst en één op de drie pogingen om de top van de beruchte K2-berg in Pakistan te bereiken, eindigt met de dood.
Van Lieshout houwt zich een weg naar het gebeente van gevoelige vraagstukken

Sommige thema’s als misbruik en aanranding lijken bij voorbaat geknipt voor thrillers, waarbij de lezer de pagina’s vingervlug wil omslaan. In Beitelaar hanteert Ted Van Lieshout echter een bedachtzamere aanpak.
Het oorlogscynisme van de Nederlandse bobo’s

In de Nederlandstalige letteren zijn geëngageerde schrijvers een zeldzame soort. Op het eerst
gezicht lijkt de roman Morgenrood van Willem van Toorn de uitzondering op die regel te
vormen.
De waarheid regeert

Een journalist die de complexe problemen rondom globalisering wil verslaan, moet ook op zijn eigen werkwijze reflecteren. Wie laat hij aan het woord, hoe beïnvloeden zijn vooroordelen de besluitvorming en waar trekt hij de scheids tussen mening en waarheid, tussen fabel en verslag?
Komische demonen in Rotterdam

Soms komt de geest uit de fles, maar in De geschiedenis van Marthe van Daniël Dee is de fles het enige wat nog troost brengt. Na De echo van mijn voetstappen vormt deze roman het laatste deel van een Rotterdams tweeluik, waarin de drank rijkelijk vloeit.
Verlangens zonder samenhang

Wanneer een absolute liefde je dwingt om je grootste geheim aan diegene te verklappen, dan kan dat achteraf grote gevolgen met zich meedragen. Hierover kan Domenico Starnone (1943) meepraten. Hij heeft er namelijk het speerpunt van zijn roman Geheimen (Confidenza) van gemaakt.
Vakkundig de traditie herschikken

Wat van Disoriëntaties echt een indrukwekkende bundel maakt, ligt besloten in deze twee autobiografische regels: ‘Een episch dichtwerk zonder eindaccent / Wordt door een jonge vrouw gepresenteerd / Zij ging in quarantaine als student / En heeft al schrijvende een taal geleerd.’ Aarens woont in Engeland en heeft tijdens de lockdown met haar pen zich de moedertaal van haar vader eigen gemaakt.
Deze recalcitrante vertelstem is ongelooflijk bevredigend en verfrissend

Meta is haar naam van Michael Tedja (1971) is niet de enige roman over een personage dat zijn moeder verliest en waarvan de vader al lang geleden het gezin heeft verlaten.
Uit onvrede met de burgerlijkheid

Balorigheid moet zowat de gemeenschappelijke noemer zijn van alle verhalen uit Laten we vader eruit gooien van Mary Dorna, pseudoniem van Mary Jeanette Stoppelman (1891-1971). Ze schreef voor verschillende kranten en tijdschriften als Het Parool, de NRC en Tirade.