Een op de drie jongeren houdt niet van lezen, de helft van de scholieren leest nooit een roman of lang verhaal. Romans gaan volgens hen over één onderwerp en verhalen zijn te lang, dat vinden ze vervelend.
Simon Vestdijk
Becommentariëren van elkaars werk
Recensie door Rob Molin
De brieven die de romanschrijvers Simon Vestdijk en Willem Brakman elkaar schreven in de jaren zestig, zijn samengebracht in een gebonden prachtuitgave en voorzien van de pakkende titel Gaven, giften en vergiften.
Wedstrijdje?
Column
Anna Blaman, Anton Coolen, Max Dendermonde, Henriëtte van Eyk, Hella Haasse, Alfred Kossman, Adriaan van der Veen en Simon Vestdijk: samen schreven ze de roman De doolhof.
Oogst week 22 - 2018
De correspondentie tussen Simon Vestdijk en Willem Brakman begint als Brakman Vestdijk zijn debuutroman toestuurt. ‘Beste Brakman’ en ‘Beste Vestdijk’ werd al heel snel ‘Beste Wim’ en ‘Beste Simon’. Dat zij elkaar niet alleen over literatuur en hun wederzijdse vriend Nol Gregoor schreven, blijkt uit Gaven, giften en vergiften, de door Nico Keuning verzamelde en ingeleide brieven uit de periode 1961-1969.
Oogst week 11
door Carolien Lohmeijer
Stof genoeg over Henriëtte van Eyk (1897), de inmiddels bijna vergeten schrijfster van o.a. De kleine parade, een serie verhalen waarin ze op satirische wijzen de ‘hogere stand’ op de korrel neemt.
Lampje aan en lees
Door Stefan Ruiters
Simon Vestdijk was de eerste schrijver waarvoor ik als bleue scholier bewondering kreeg. Ik weet niet meer hoe oud ik precies was, denk een jaar of zestien, 4 vwo, openbare scholengemeenschap De Huizermaat, A.D., 1988.
Recent
22 september 2020
21 september 2020
21 september 2020
20 september 2020
18 september 2020
17 september 2020
Literair Nederland - 10 jaar geleden
22 september 2010
Recensie door: Lodewijk LasschuijtRecensie door Lodewijk Lasschuijt
Bij het lezen van de titel van dit boekje zullen er zeker wenkbrauwen worden gefronst. Is dit serieuze literatuur? Moest er over dit mannetje zo nodig een boek worden geschreven? Zonder de dubbel afgedrukte bladzijden zou het boekje nog dunner zijn geworden en aanvankelijk maakt het een rommelige indruk.
Toch is Geert van Istendael niet de eerste de beste schrijver en heeft hij zijn sporen op het gebied van onder meer de poëzie duidelijk verdiend.