Deze week in de oogst drie vertaalde romans en wel vanuit het Bulgaars, Amerikaans en Russisch en reisverhalen van een Nederlandse auteur.
De Bulgaarse journaliste en schrijfster Ina Vălčanova, won met haar derde roman Asja en de Astrologe in 2017 de EU-Literatuurprijs.
Slovenië, een zwoele zomeravond in 1942. De rijke industrieel Leo Zarnik maakt een autoritje op het platteland met zijn vrouw Veronika. Plots eist zij dat haar man stopt: ze hebben een kikker overreden.
Vervreemdend, maar een bijzondere leeservaring. Dat zou het werk van de Japanse schrijfster Yoko Tawada zijn, die naar eigen zeggen in hoge mate beïnvloed is door Paul Celan en Franz Kafka.
Terugkijkend op mijn leesjaar 2017 komen onmiddellijk twee boeken bovendrijven die ik voor LN mocht bespreken.
Dat was allereerst Een gedane zaak van Patrik Ouředník.
Wie het boek achteloos openslaat en begint te lezen zal snel de indruk kunnen krijgen met De vos een nieuwe bundel persoonlijke beschouwingen in handen te hebben van Dubravka Ugrešić, de in Amsterdam woonachtige Kroatische auteur van de verzameling opstellen Europa in sepia uit 2015.
Het wemelt in de wereldliteratuur van de dromers. Een van de bekendste is Jozef uit Genesis, die door zijn broers ‘meesterdromer’ werd genoemd. Over zijn levendige dromen raakte hij overdag niet uitgesproken.
Op zijn eigen website schrijft auteur Machiel Bosman over De Roofkoning:
‘Dit is het boek dat ik altijd heb willen schrijven. In 1688 trekt de Nederlandse prins Willem III van Oranje met een immense legermacht naar Engeland en zet zijn eigen schoonvader af.
door Menno Hartman
De oogst van deze week staat in het teken van vertalingen en bij uitbreiding in het teken van de nominaties voor de Filter Vertaalprijs.
In het voorwoord merkt de schrijver op dat het proces van het Joegoslaviëtribunaal in Den Haag tegen Ratko Mladić, de voormalige generaal van het leger van de Servische Republiek in Bosnië, in een kritieke fase is gekomen, ‘doordat er steeds weer wordt verwezen naar historische gebeurtenissen’.
Ismail Kadares recent vertaalde roman Een noodlottig diner begint met roddels, heel veel roddels. De bevolking van de Albanese stad Gjirokastër heeft dan ook niet veel nodig om aan het speculeren te slaan.
De hoofdpersoon uit de debuutroman van Pieter Webeling (1965) is een jonge vrouw met hetzelfde beroep als hijzelf: interviewer. Zij is daarin zo succesvol dat ze er een belangrijke prijs mee in de wacht sleept. Ergens halverwege de roman vraagt ze zich af: “Als ik werkelijk betekenis wilde geven aan mijn talent, waarom richtte ik mij dan niet op mooie verhalen?