In 1942 publiceerde Stefan Zweig zijn laatste en beroemdste verhaal, Schaaknovelle. Datzelfde jaar voltooide hij zijn memoires en aansluitend pleegde hij samen met zijn vrouw zelfmoord. Uitgave van de novelle vond plaats in Buenos Aires, waarnaar ook de personages uit het verhaal per oceaanstomer op weg zijn en waarheen de schrijver…
Ria van Hengel
Fotosynthese 15 - Op zoek naar een verborgen verleden
Eén van de beelden uit mijn jeugd dat me altijd is bijgebleven is het verschraalde hout van de knielbanken in onze kerk toen ik na een afwezigheid van enkele maanden in mijn geboortedorp terugkeerde.
Als kind in voortdurende angst geleefd
Recensie door Kris Mattheeuws
Christine Lavant geldt als een van Oostenrijks belangrijkste schrijvers. Nochtans belandde haar werk in het vergeethoekje. Pas recentelijk is de belangstelling weer opgebloeid en inmiddels wordt gewerkt aan een uitgave van haar verzameld werk.
Oogst week 14 - 2020
Christine Lavant (1915-1973), pseudoniem van Christl Thonhauser, was een Oostenrijkse schrijver. Vanaf haar geboorte kampte ze met verschillende gezondheidsproblemen. Toen ze aan longtuberculose en als gevolg daarvan scrofulose leed, werd ze behandeld met röntgenbestraling.
Oogst week 48 - 2019
door Carolien Lohmeijer
Voor de mensen die nog nooit kennis gemaakt hebben met het werk van de Duitse W.G. Sebald, is de recente heruitgave in een reeks van vier titels nu misschien aanleiding om dat te gaan doen.
Vluchten voor de uitbarsting
Recensie door Daan Pieters
Nobelprijswinnaar Thomas Mann, bekend van onder meer De toverberg en De dood in Venetië, is natuurlijk geen onbekende voor literatuurliefhebbers. Maar wist u dat ook zijn zoon Klaus (1906-1949) geen onverdienstelijke schrijver was?
De man die wachtte
Recensie door Reinier van Houwelingen
Misdaadromans zijn onwaarachtig en doen de werkelijkheid geweld aan. De handeling die de misdaadauteur creëert gaat uit van strikte logica en een wereld die behapbaar is. ‘Maar’, zo betoogt politiecommandant H.
Het eindejaarslijstje 2017 van Martin Lok
Zoo ik iets ben, ben ik een Europeaan. Dat wijst mijn leeslijst van 2017 althans weer eens aan. Ik las het afgelopen jaar dertig boeken – alles bij elkaar ruim elfduizend pagina’s – die vrijwel allemaal in Europa geschreven zijn.
Het eindejaarslijstje 2017 van Daan Pieters
Klassiekers van onder het stof
‘Hoe is de beste stijl? Hij moet citeerbaar zijn.’ (Ilja Leonard Pfeijffer)
Als er al iets opviel in het literaire jaar 2017, is het wel dat het stof van heel wat vergeten klassiekers werd geblazen om ze na jaren in het Nederlands te vertalen.
Een antikrimi
Recensie door Daan Pieters
Wat een opluchting om eens een misdaadverhaal te mogen lezen zonder schreeuwerige cover of LITERAIRE THRILLER in koeien van letters op de kaft. En wat een heuglijk nieuws: le nouveau Dürrenmatt est arrivé, nadat eerder al De verdenking in het Nederlands verscheen.
Oogst week 23
Door Carolien Lohmeijer
Hoofdpersoon Joseph Wayne vertrekt naar de Salinas Vallei in Californië, een streek met een overweldigend mooie natuur waar auteur Steinbeck als kind zelf heeft gewoond. Onder de grote eikenboom bouwt hij een huis.
Geen tijd gehad om te schreeuwen
Recensie door Adri Altink
‘Altijd wanneer de zondag, zoals vader zei, aan de hemel verscheen, vond vader de splinters in zijn soep’. De zin is de opening van Het lied van het marcheren, een verhaal van amper drie pagina’s.
Recent
21 oktober 2020
20 oktober 2020
19 oktober 2020
16 oktober 2020
15 oktober 2020
14 oktober 2020
Literair Nederland - 10 jaar geleden
22 oktober 2010
Onthechting en eenzaamheid
Recensie door Ingrid van der Graaf
Gustaaf Peek (1975) debuteerde in 2006 met de roman Armin. Zijn tweede roman Dover (2008) werd genomineerd voor de BNG Literatuurprijs. Peek vindt zijn thema’s in historische gebeurtenissen die onderbelicht zijn gebleven. Zijn laatste roman Ik was Amerika vindt zijn oorsprong in het gegeven dat Duitse krijgsgevangen tijdens de Tweede Wereldoorlog in de VS in kampen hebben gezeten.