In de De trotse bedelaars draait het om vier personages. Gohar, de belangrijkste van de vier, is de onthechte filosoof. Als voormalig universitair docent heeft hij bewust gekozen voor een leven zonder bezittingen en zonder werk.
Reinier van Houwelingen
Hoe een Nobelprijswinnaar doorbrak met een klucht

Tortilla Flat, de roman uit 1935 die John Steinbeck bekendheid bracht, is een lofzang op armoede. Geen verontschuldiging ervan, geen aanklacht ertegen, nee een ode aan paisanos, de lanterfantende en wijnzuipende armoedzaaiers die deze roman bevolken.
Hinken op twee (of meer) gedachten

De manier waarop Walser het verhaal begint, is vanuit een klassieke romanopvatting gezien nogal merkwaardig. In de derde zin verwondert de hoofdpersoon zich erover dat hij een paraplu bij zich heeft, een gebruiksvoorwerp dat hij in zijn vroege jaren nooit bezeten heeft.
Een verstikkende vertelling over misbruik

‘Met gevaar voor eigen leven daalde ik vannacht, in mijn droom, af in een ravijn en op de bodem ervan trof ik een dode vrouw aan.’ Zo begint Caroline Lamarche deze tekst, een monoloog die aanvankelijk bedoeld was om te worden uitgesproken (de verantwoording geeft meer informatie over het hoe en wat).
De strijd tegen het fascisme, een getuigenis

In Spanje liet het fascisme al brutaal zien waar het op uit was, halverwege de jaren dertig van de 20e eeuw. De Spaanse burgeroorlog bleek een voorafschaduwing van wat er niet veel later te gebeuren stond in heel Europa.
Over rattenvangers en dwangwilligen

De term ‘dwangwillige’ vat treffend het leven samen van de hoofdpersoon uit De reparatie van de wereld. Georg Kempf representeert de man op straat die door de ideologieën van zijn tijd opgetrommeld wordt, om nu eens te dansen naar de pijpen van de één en dan weer die van de ander.
De autobiografische roman als therapie

Tot degenen die zich al schrijvende proberen te verhouden tot het milieu waaruit men komt, behoort ook Philip Snijder. Vaak gaat het om de afkomst uit een beknellende omgeving, bijvoorbeeld een religieuze gezindte.
Tweemaal delven in een literaire niche
Een filosofisch getoonzet toneelstuk en een met de vertelvorm experimenterende novelle, het zijn nogal verschillende teksten waarover het hier gaat. Beiden verschenen in de ‘Franse reeks’ van uitgeverij Vleugels dat in ons taalgebied het platform vormt voor exclusieve, vertaalde Franstalige literatuur uit de 20e eeuw.
Surfen in plaats van duiken

De Oostenrijkse kinderpsychiater Paulus Hochgatterer bevindt zich als arts-schrijver in het goede gezelschap van onder meer Anton Tsjechov, Simon Vestdijk en Pío Baroja. In Nederland kreeg hij enige bekendheid met het boek De dag dat mijn grootvader een held werd.
Er staat veel op het spel in de verhalen van Stefan Zweig

In 1942 publiceerde Stefan Zweig zijn laatste en beroemdste verhaal, Schaaknovelle. Datzelfde jaar voltooide hij zijn memoires en aansluitend pleegde hij samen met zijn vrouw zelfmoord. Uitgave van de novelle vond plaats in Buenos Aires, waarnaar ook de personages uit het verhaal per oceaanstomer op weg zijn en waarheen de schrijver…
Onafwendbaar onheil

Er komen diverse fantasiewoorden voor in Daisy Johsons debuutroman, zoals ‘sjeesjtijd’, ‘sproenken’ en ‘harpiedoedel’. Een grote rol speelt ‘de Bonak’, die staat voor datgene waar we bang voor zijn. Is de Bonak een reële dreiging of creëren wij zelf het gevaar?
Moeder en vader: de reconstructie

Van zijn vader leerde P.F. Thomése dat mensen door verhalen aan elkaar verbonden zijn, en dat we loze eindjes worden als we niet doorvertellen. De schrijver noemt zich een erfgenaam van verhalen.