De Tasmaanse Flanagan noemt dit boek geen historische roman, maar hij liet zich wel ínspireren door bepaalde personen en gebeurtenissen uit het verleden, zoals Charles Dickens en een verdwenen pool-expeditie van John Franklin.
Rein Swart
Feindbeoachtung zolang er nog één nazi leeft
Deze essays die eerder in 1982, 1983 en in 1988 in boekvorm verschenen, zijn gebundeld ter gelegenheid van de tachtigste verjaardag van de schrijver. De uitgeverij pakt groot uit met ook nog een nieuwe gedichtenbundel en het prozawerk Eindelijk.
Scherpe waarnemingen van een gedreven evolutiebioloog
Bij het aanschouwen van de nogal simplistische titel en het kinderlijke plaatje dacht ik eerder aan een populaire verhandeling over vingers dan aan een doorwrocht wetenschappelijk boek met veel aandacht voor onderzoek en verluchtigd met diagrammen en grafieken en met een uitgebreid notenapparaat.
De woorden leven en hoe!
Over sommige boeken zou ik helemaal niets willen zeggen om er niets over te verklappen, maar er alleen op wijzen of er desnoods iets over te zingen, net zoals in dit boek de potige vader Jay en later ook de moeder Laura doen voor hun zoon op een gestikte deken in de achtertuin.
Dunne grenzen tussen socialisme en nationaal-socialisme
Volgens de achterflap hebben we te maken een doctoraalscriptie, die de Scriptieprijs van de Stichting Lezen 2007 heeft gewonnen. Dat maakt meteen al nieuwsgierig, want zoveel scripties krijgt de gemiddelde lezer niet onder ogen.
‘Een mens houdt van definities.’
‘Een mens houdt van definities.’
De proloog belooft wat: de cursusleidster, tevens de schrijfster van dit boek, rijdt op een winderige avond naar de Verlengde Hooggravenseweg.
Op naar de anarchistische vrijstaat
Het derde deel van het Verzameld Werk van Louis Paul Boon ? dat 24 delen zal tellen ? handelt geheel over de roman Vergeten straat die kort na de oorlog werd gepubliceerd.
Historia magister vitae
Reizen kun je op vele manieren. Het is heel aangenaam om je te laten meevoeren aan de hand van iemand die veel te vertellen heeft. Johan de Boose treedt in de voetsporen van de meester Kapuscinski.
Vive de Viva
Stel je voor, een ballerina, vederlicht, met nauwelijks contact met de aarde, geneigd om op te stijgen, dus daarom met de behoefte om gezien te worden, maar vooral aangeraakt. De hulpkreten See me, feel me, touch me, heal me uit Tommy van de Who, waar de vier delen van dit boek naar zijn vernoemd, passen daar prima bij.
Een frisse wind in schrijversland
Vierendertig stukjes over een schrijfcursus die Nicolien Mizee aan de Volksuniversiteit in Haarlem gaf en die eerder al in het NRC Handelsblad stonden, zijn nu gebundeld in een echt schrijfcahier en dat leest prettiger dan op krantenpapier.
Hier is het geen voorwinter
De titel doet denken aan het duistere tijdperk van de hindoeïstische demon Kali, waarin de mens alleen fysiek bestaat en niet geestelijk. Hoewel Handke daar niet expliciet naar verwijst, speelt het verhaal zich af in een vergelijkbare wereld, waarin de mens zelf tot een probleem geworden is.
Oud nieuws van een Carrolliaan
Acht luchtige essays met daarin verschillende aspecten over Alice in Wonderland, zoals een biografietje van Lewis Carroll, vele vertalingen en illustraties, betekenissen van nonsens, veranderingen in de betekenis van het boek en daaraan gepaard de vraag of Alice eigenlijk wel kinderliteratuur is.
Recent
17 oktober 2018
16 oktober 2018
15 oktober 2018
12 oktober 2018
11 oktober 2018
Literair Nederland - 10 jaar geleden
28 oktober 2008
Kwetsbare poëzie
Recensie door Wouter
De nieuwe bundel van dichter en journalist Hilbrand Rozema kent lange zinnen van weinig woorden. En zoals een Groninger betaamt, heeft die aan een half woord genoeg. Hoewel, weinig halve woorden, want Rozema floreert in taligheid. Dit brengt enerzijds prachtige constructies met zich mee, zoals de eenvoudige maar prachtige beginzinnen van de vierdelige cyclus ‘Losgeregende bloesems’: ‘Het licht van de zon / op de losgeregende bloesems.’