De verhalenbundel De blauwe maanvis van A.N. Ryst (pseudoniem van Daan Remmerts de Vries) bezorgt de lezer fraaie puzzels. In de eerste plaats kan deze zich afvragen tot welk episch genre de vijftien verhalen behoren: zitten er legendes tussen, mythes, sages, zijn het sprookjes of hebben ze van alles wat?
Querido
De kracht van taal en aanpassingsvermogen
Recensie door Anky Mulders
Bij het lezen van deze laatste roman van Joke van Leeuwen dringt zich de vergelijking met de hedendaagse migrantencrisis al gauw op. Behalve vluchtelingen op de loop voor oorlogsgeweld zijn er andere buitenlanders die in Europese landen waar meer vrijheid en welvaart heersen dan in hun eigen land, een beter bestaan komen zoeken.
Arme drommel
Recensie door Mandy Kraakman
Eduard Saxberger is een oude man die zijn dagen slijt op kantoor. Er was een tijd dat hij het burgerlijke leven dat hij nu leidt, veracht zou hebben. In die tijd publiceerde hij zijn eerste en tevens laatste werk, Omzwervingen.
Onvervuld verlangen
Recensie door Martin Lok
Te veel is zelden goed. Te veel slaat dood. Zo ook in Godin, held, het boek dat Gustaaf Peek schreef over de liefde tussen Tessa en Marius.
Dit ben ik niet
Recensie door Huub Bartman
Twee mensen, een man van 48 en een vrouw van 38, verdwalen onafhankelijk van elkaar tijdens een trainingswandelingetje in een bos in Jutland. Hij heet Roar. Zij is naamloos. Hij is de verteller, de ik-figuur.
Oogst week 19
door Carolien Lohmeijer
Heeft het vertrek van Wouter van Oorschot bij zijn uitgeverij G.A. van Oorschot een direct verband met het verschijnen van Verborgen boeken dat eind vorige maand bij Querido verscheen?
Portret van een oeuvre
Margot Dijkgraaf (1960), romanist en onder meer literatuurcriticus van diverse literaire bladen, is vanaf haar middelbare schooltijd gefascineerd geweest door het werk van Hella Haasse. Als twintiger stuurde zij de schrijfster soms brieven met vragen over een boek, dat ze zojuist had gelezen.
Geraffineerde vertellingen
Recensie door Evert Woutersen
Een Siciliaanse lekkernij (2014) is een bundeling van de tien beste verhalen van Rascha Peper (1949-2013). Het is een keuze uit verhalen die werden gepubliceerd tussen 1990 en 2009.
Herinneringen vernieuwen en overdragen
Recensie door Menno Hartman
Vindplaatsen is een nieuwe bijdrage aan de inmiddels gigantische berg postkoloniale herinneringsboeken. Er komt een moment, dat er geen mensen meer op deze aarde rondlopen die zelf daadwerkelijk in Nederlands-Indië geweest zijn en er herinneringen aan hebben die ze kunne delen.
Er staan geen bomen in het park!
Door Rein Swart
In deze inspirerende essays, die voor een groot deel eerder in Raster verschenen, brengt Bernlef een hele rits buitenlandse dichters hernieuwd onder de aandacht.
Het is weer tijd voor pamfletten
Onlangs verschenen er weer twee vileine pamfletten in het Nederlands taalgebied. Jeroen Brouwers schreef zijn Sisyphus’ Bakens en Kalik Boudou en Oscar van Gelderen schreven samen Wij hebben altijd gelijk.
Artikel over roman Patrick Modiano
Op de website van Tirade is zoals aangekondigd de ‘topografische analyse’ door Manet van Montfrans van de roman In het café van de verloren jeugd van Patrick Modiano te lezen:
‘Halverwege de weg van het ware leven gingen we gehuld in een zwarte melancholie, die doorklonk in zoveel spottende en trieste woorden, in het café van de verloren jeugd.’
Recent
19 oktober 2018
18 oktober 2018
17 oktober 2018
16 oktober 2018
15 oktober 2018
Literair Nederland - 10 jaar geleden
28 oktober 2008
Kwetsbare poëzie
Recensie door Wouter
De nieuwe bundel van dichter en journalist Hilbrand Rozema kent lange zinnen van weinig woorden. En zoals een Groninger betaamt, heeft die aan een half woord genoeg. Hoewel, weinig halve woorden, want Rozema floreert in taligheid. Dit brengt enerzijds prachtige constructies met zich mee, zoals de eenvoudige maar prachtige beginzinnen van de vierdelige cyclus ‘Losgeregende bloesems’: ‘Het licht van de zon / op de losgeregende bloesems.’