Benoemen. Dingen om je heen een naam geven. Vastleggen tegen het verdwijnen. Bezweren.
‘Almaar meer woorden, waarmee ik het vele niet alleen kan benoemen en opsommen maar ook bedwingen, verkleinen en overzichtelijk maken.
Paul van Ostaijen
Wellust van woorden
Recensie door Rieks Holtkamp
Het ritme van inkt en witregels
Door Stefan Ruiters
In een boek uit de jaren tachtig stond een foto van de bibliotheek van Het Vredespaleis in Den Haag. De foto bracht me terug naar mijn tienerjaren. De jaren van boeken en muziekplaten, en later cd’s lenen in de plaatselijke bibliotheek.
Recent
4 juni 2020
2 juni 2020
29 mei 2020
28 mei 2020
Literair Nederland - 10 jaar geleden
07 juni 2010
Recensie door: Rosalien KosterDe cover van het boek ziet er weinig aantrekkelijk uit met zijn feloranje kleur en onduidelijke en vreemde foto.
En toch, wie deze gebreken even vergeet, ontdekt dat Jacques Thönissen een bijzonder verhaal heeft geschreven. Thönissen beschikt namelijk over een grote verbeeldingskracht die hij met verve naar zijn hand heeft weten te zetten. Het resultaat is een spannend maar ook ongrijpbaar verhaal waarin bovennatuurlijke zaken een cruciale rol spelen.
Op een dag vindt de hoofdpersoon, een jonge zojuist afgestudeerde kunstenaar, een portretje van een jong meisje op een rommelmarkt.