Paul Theroux schrijft zoals hij reist: hij heeft een begin- en eindpunt, en een vervoermiddel (vaak de trein, hier de auto) en de route dicteert zijn verhaal. Dit keer blijft hij dicht bij huis: in 4 seizoenen doorkruist hij het Zuiden van de Verenigde Staten.
Paul Theroux
De mens als wolf voor zijn medemens
Recensie door Els van Swol
Verleden jaar september vroeg een concertbezoeker zich, na een gitzwart concert door het Koninklijk Concertgebouworkest, af waar de hoop was gebleven. Zij had alleen maar verkeerd, zoals het programmaboekje kopte in ‘de schaduw van Het Sublieme.’ Een Kyrie en een Requiem, een stuk van Varèse en een ironische wals van Ravel waren over haar heen gedenderd.
Recent
27 oktober 2021
26 oktober 2021
25 oktober 2021
21 oktober 2021
19 oktober 2021
17 oktober 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
28 oktober 2011
Erbij willen horen zonder jezelf te verliezen
Recensie door Carolien van Welij
‘Sandra en haar moeder waren wel een beetje zwart, maar niet helemaal. Dat verschil was heel subtiel. Je kon te zwart zijn, zoals Tanya, en dan wilden witte mensen niet met je omgaan. Als je een beetje meer bruin was, zoals Sandra’s familie, dan was je oké. Zolang je tenminste altijd even aardig deed en het niet te veel had over dingen die niet Nederlands waren.’