Met zijn nieuwe boek Zonder de top te bereiken pakt Paolo Cognetti de draad op van zijn roman De acht bergen, waarmee hij in 2017 internationaal is doorgebroken.
Patty Krone
Sofia’s zoeken naar zichzelf
Recensie door Vic Veldheer
Na zijn grote succes met De acht bergen krijgt ook het eerdere werk van Cognetti nu de aandacht die het verdient. Na De buitenjongen uit 2013 dat vorig jaar in Nederlandse vertaling verscheen, beleeft Sofia draagt altijd zwart in 2019 de ene na de andere druk.
Zomerboeken 2018 - Lezen is ontsnappen
Uw vakantieboeken hoeven zich niet af te spelen op de vakantiebestemming, ga liever voor contrast, zodat u een dubbele ontsnapping creëert. Lees tijdens een lamlendige strandvakantie boeken die bol staan van vaart en spanning en de hele wereld bestrijken.
Het eindejaarslijstje 2017 van Martin Lok
Zoo ik iets ben, ben ik een Europeaan. Dat wijst mijn leeslijst van 2017 althans weer eens aan. Ik las het afgelopen jaar dertig boeken – alles bij elkaar ruim elfduizend pagina’s – die vrijwel allemaal in Europa geschreven zijn.
Overleven dankzij religie, vriendschap en hoop
Recensie door Evert Woutersen
In april 2017 is er bij Van Oorschot een nieuwe vertaling verschenen van Mijn gevangenissen van Silvio Pellico, een Italiaanse klassieker uit 1832.
Tien jaar gevangen
Tussen 1800-1860 werden de Italiaanse gebieden overheerst door het Frankrijk van Napoleon Bonaparte en de Oostenrijkse Habsburgers.
Zelfspot en ironie in ogenschijnlijk lichtvoetige roman van Eco
Recensie door Geurt Franzen
Umberto Eco (1932) rijgt historische feiten aan een kralensnoer en maakt die ketting met behulp van zijn verbeelding sluitend. Maar zelfs de schakeltjes die het product zijn van zijn fantasie, zijn echt.
Andrea Bajani toont dat schrijven meer is dan een ambacht
Recensie door Lodewijk Lasschuijt
Indien het een schrijver niet lukt om een eigen stijl te ontwikkelen, kan hij maar beter een ander beroep kiezen. Maar is schrijver eigenlijk wel een beroep? Andrea Bajani laat zien dat schrijven veel meer is dan een ambacht, hij kan met recht een scheppend kunstenaar genoemd worden.
Spionageroman of een anti-Joodse dollemansrit
Stelt u zich voor: als lezer vliegt u in volle vaart door Umberto Eco’s labyrintische bibliotheek, die naar verluidt uit zo’n 30.000 werken bestaat. Op zeker moment botst u tegen een wand vol boeken en veroorzaakt een ‘omgevallen boekenkast’: een lawine van obscure, negentiende-eeuwse boeken over uiteenlopende (maar op Eco-esque wijze met elkaar verbonden) onderwerpen als garibaldiaans militarisme, de Tempeliers en vrijmetselarij, doofpotaffaires, zwendel en bedrog, luciferiaans occultisme, kabbalistiek, Judaïstiek, negentiende-eeuwse literatuur en krantenfeuilletons, imperialisme, (contra)spionage, jezuïeten, gastronomie, freudiaanse psychoanalyse, de Risorgimento (Italiaanse eenwording), Parijs ten tijde van ‘Les travaux haussmannien’ en nog veel meer fin de siècle-aangelegenheden.
Recent
27 oktober 2021
26 oktober 2021
25 oktober 2021
21 oktober 2021
19 oktober 2021
17 oktober 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
27 oktober 2011
Recensie door: Albert HogeweijNa De zeven laatste zinnen levert Dimitri Verhulst met De intrede van Christus in Brussel (in het jaar 2000 en oneffen ongeveer) een tweede titel in korte tijd die niet enkel iets met het christendom heeft uitstaan, maar ook met Ensor. Want zat bij eerstgenoemde titel niet een cd van het Ensorkwartet dat het gelijknamige muziekstuk van Joseph Haydn uitvoerde? En dit nieuwe boek verwijst natuurlijk naar het beroemde schilderij van de Belgische schilder James Ensor ‘De intrede van Christus in Brussel in 1889’.