In een interview zei Nico Dros het eens ongeveer zo: ‘Ik ben geworteld in Amsterdam, maar ik heb Texel nooit verlaten’. In zijn juist verschenen verhalenbundel Langzaam afbouwen op deze planeet staat een mooi voorbeeld van dat gevoel van verbonden zijn met twee plekken tegelijkertijd: Doorwaakte nacht.
Nico Dros
Oogst week 15
Door Carolien Lohmeijer
Helle Helle is een Deense populaire en bekroonde schrijfster van wie al eerder werk in het Nederlands werd vertaald.
In Als je wilt komen twee verdwaalde hardlopers, een man en een vrouw, elkaar in een bos tegen en moeten noodgedwongen de nacht buiten doorbrengen.
Zonder aanziens des persoons, ook als het de vijand is
Recensie door Hilde van Vlaanderen
Recensie door Hilde van Vlaanderen
Oorlogsparadijs van Nico Dros is een aanrader. Het is een aangename mix van een historisch gegeven, een subtiel liefdesverhaal en menselijke verhoudingen in oorlogsomstandigheden.
Tirade - nieuwste nummer - maart 2011
Recensie: Ingrid van der Graaf
In het eerste nummer van Tirade van dit jaar is het schotschrift Te licht bevonden van historicus en publicist Ronald Havenaar opgenomen.
Twee recensies over een boek
Freudiaans of niet, feit is dat wij de recensenten Hilde van Vlaanderen en Machiel Jansen beiden De sprekende slang van Nico Dros toestuurden en dat zij vrijwel tegelijkertijd een bespreking van dit boek aanleverden.
Recent
26 februari 2021
25 februari 2021
23 februari 2021
23 februari 2021
21 februari 2021
19 februari 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
02 maart 2011
Recensie: Zeesteen - Janneke HolwardaRecensie door: Karel Wasch
Zeesteen kreeg de ECI kwartaalprijs en dat maakt dit debuut bijzonder. Toen ik de reviews van dit boek op de achterflap zag kreeg ik een wee gevoel. Het zoveelste boek over een naar gezin met een godsdienstwaanzinnige vader. Ik had al gebaald van Siebelinks epos (Knielen…) en ook Gerbrand Bakkers boek kon me nauwelijks bekoren. Maar het lezen van dit debuut van Janneke Holwarda is mij bijzonder goed bevallen.