‘Heks!’, riepen de kinderen Henne Vuur na een personage uit Manon Uphoffs Vallen is als vliegen. Ze was ‘oud, ik vond haar oud. Ze was arm, alleenstaand, had geen baan (…) en koolzwarte haarstrengen tot op haar billen’, zodat vrijwel alle kinderen uit de buurt ‘daar is de heks’ scandeerden.
