Lang was Marita Mathijsen faliekant tegen het hertalen van boeken die kunnen bogen op een canonieke status in de Nederlandse literatuur. Ze zag niets in het inwisselen van door een schrijver weloverwogen gekozen woorden voor hedendaagse equivalenten.
Marita Mathijsen
Oogst week 13
door Ingrid van der graaf
De Portugees/Angolese schrijver José Eduardo Agualusa kan nogal op overrompelende wijze – waarin droom en werkelijkheid nooit goed los van elkaar zijn te zien – een verhaal vertellen. Dat hij nu een roman heeft geschreven waarin dromen de verbindende factor zijn, belooft een fabuleus avontuur te worden.
Het heden als barrière voor het verleden
Recensie door Martin Lok
Je hebt van die boeken die je meteen bij de strot pakken. En er zijn boeken die je langzaam veroveren. Die tijd vragen. Zoals de bundel Vroeger is ook mooi van Marita Mathijsen, emeritus hoogleraar moderne Nederlandse literatuur en biograaf van Harry Mulisch.
Recensie door: Albert Hogeweij
Recensie door Albert Hogeweij
‘Zonder mijzelf heb ik geen toekomst’ schreef de dichter Hans Faverey. Maar met deze uitspraak deed hij zijn gedichten, en daarmee indirect zichzelf, enigszins te kort. Want van enig Nachleben kan men intussen wel spreken, nu de vierde druk van zijn ‘verzamelde gedichten’
Marita Mathijsen over De Romantische periode
vrijdag 9 oktober 2009, 16:00 – 18:00 uur in Spui25, Amsterdam.
Literatuur in de 19e eeuw was geen vrijblijvend vermaak. De schrijvers wilden de maatschappij verbeteren door aandacht voor sociale problemen, maar ook door aansluiting te zoeken bij internationale kunstbewegingen.
Recent
11 december 2018
10 december 2018
9 december 2018
5 december 2018
4 december 2018
3 december 2018
Literair Nederland - 10 jaar geleden
12 december 2008
Recensie door Dominique RothengatterRecensie door Dominique Rothengatter
Onderhoudende en dikwijls humoristische schets over Suriname
‘Suriname in het hart’, is een onderhoudend boek, dat in reportageachtige stijl een persoonlijke schets geeft van de ervaringen van een journalist en zijn gezin in het hedendaagse Suriname. Als lezer maak ik gaandeweg kennis met de taal, cultuur, journalistieke en de politieke situatie door de ogen van een ‘bakra’ (‘…een bleke Hollander…’). De rode draad door dit verhaal is de liefde voor Suriname van de freelance journalist Diederik Samwel en zijn vrouw Mirjam en hun kinderen Rover, Momo, Sigi en Donna voor dit relaxte maar ook eigenzinnige land.