De lente begon vroeg dit jaar. Ter aankondiging had ik zoals altijd een droom. Ik droomde keurige rijtjes tuinbonen, zojuist ontkiemd. Rond de stengeltjes, die zich eensgezind naar de hemel strekten, lagen keurige kratertjes opgeduwde grond.
Mariken Heitman
Koeien kijken met Lydia Davis
Als Oblomov lig ik op de bank met een boek voor de vorm en kruimels op mijn buik. Aan het begin van de winter overvalt mij altijd een soort ledigheid.
Tikkende pootjes
Column
Er zitten eikenprocessierupsen in mijn hoofd. Ineens waren ze er, samengeklonterde rupsennesten met gemene netelhaartjes die alle ruimte innemen en erom schreeuwen beschreven te worden. Ik doe alsof ik doof ben.
Peter Camenzind
Column
We komen tot stilstand in een enorme goot van gras. Ik kijk op van mijn boek. In drie talen wordt omgeroepen dat we moeten wachten voor de tunnel. Kort daarna komt de trein weer in beweging, we rijden het zwart in.
Landbrug
Column
Ik kocht een bank en alles raakte op drift. Vanachter mijn laptop bezag ik de chaos. De nieuwe bank stond zich pontificaal voor het raam te verkneukelen om mijn besluiteloosheid, ruimte zou hij hoe dan ook innemen.
Iets ongemoeids
Column
Een druilerige zondagmiddag dient om te lezen, boek op bank. Al wordt het steeds moeilijker onbevangen te lezen. Het gebeurt te vaak dat in één week een boek en zijn schrijver op radio/tv èn in de opiniebladen breeduit besproken wordt.
Recent
27 januari 2020
24 januari 2020
23 januari 2020
22 januari 2020
22 januari 2020
20 januari 2020
Literair Nederland - 10 jaar geleden
28 januari 2010
Vitaliserend proza over de jaren zeventig en tachtig
Door Rein Swart
De drie delen over de jeugdjaren van Daniël Rega beginnen in Che, een oude boerderij die door een zevental jonge Twentenaren is gekraakt en tot een eigen honk is ingericht. De rustige Rega werkt zich langzaam in in de vriendenkring door aan de bar naar hun verhalen te luisteren en de wc’s schoon te maken.