Wie plaats neemt in de redactie van een literair tijdschrift, doet dit om de schitteringen in de literatuur mede prijs te mogen geven. Aankomend schrijvers die ‘het’ in zich hebben voor het voetlicht te schuiven.
Marijn Sikken
Succesvolle twintigste editie GDMW
Door Ingrid van der Graaf
Literair feestje met sterke voordrachten
Zaterdagavond in Katendrecht Rotterdam. Literair festival Geen Daden Maar Woorden vierde zijn twintigste editie met optredens verdeeld over drie sfeervolle gelegenheden.
Morbide experimenten
Column
Op internet stuit ik op de aankondiging van een debuutroman waarin, zo meldt de aantrekkelijk bedoelde flaptekst, hoofdpersoon met broertje onder meer morbide experimenten uitvoert met dieren. Toevallig is het in dezelfde week waarin ik een passage lees, ook in een debuut, over muizen die in benzine worden gedoopt en aangestoken.
Write Now! drie winnaars en geen publieksprijs
Door Ingrid van der graaf
“Zijn vader was arts en had meteen gezien dat het een stukje mens was dat Luigi tussen zijn kaken geklemd hield, vastbesloten het aan niemand af te staan. In de dagen erna spoelden er steeds meer stukjes aan.
Knappe roman in sobere stijl geschreven
Recensie door Hettie Marzak
De debuutroman van Marijn Sikken, die in 2011 niet alleen de publieksprijs van de schrijfwedstrijd ‘Write now!’ won maar ook de juryprijs, speelt in het denkbeeldige dorp Leem. Een plaatsje van vijfduizend inwoners waar iedereen elkaar kent en naar hartenlust wordt geroddeld.
Er wacht een boek
Column
Wat is dat toch dat als ik me ergens op verheug – denk aan een boek lezen van een debutant waarvan je nogal wat verwacht zonder dat je belooft is dat het een boek zal zijn naar je verwachting en weet je ook wel dat je een debutant alle credits moet geven en gewoon hupakee, boek openslaan en lezen –
Oogst week 7
door Carolien Lohmeijer
‘Mijn jeugd was geen succes. In de jaren waarin ik van jongen opgroeide tot man was ik een bron van zorg voor maatschappelijk werkers, een gezinsvoogd, een toeziend voogd, een voogdijvereniging, kinderrechters, groepsopvoeders, pleegouders, de Raad voor de Kinderbescherming en wellicht mijn biologische ouders.
Voorbijgangers
Column
Vanaf de eerste keer dat ik in de hoofdstad kwam – er echt voor mezelf kwam, als jonge vrouw die hier dingen te doen had in plaats van als kind mee met een uitje –
Andere Kluger Hans
Column
Het scheelt nauwelijks een halve centimeter aan de zij- en bovenkant, maar toch, je ziet het. Hij is smaller. En dunner, veel dunner. Eens even tellen. Ja, de december editie bedroeg 70 pagina’s en deze, de voorjaarseditie 48 pagina’s.
Recent
12 juli 2019
3 juli 2019
2 juli 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
12 augustus 2009
Oma was de sterkste van allemaal
In Couscous op zondag vertelt Khadija Arib bevlogen en betrokken over haar jeugd in Marokko, haar komst naar Nederland, de confrontatie met de Nederlandse cultuur en wat dit voor haar persoonlijk en beroepsmatig betekent.
Deze familiegeschiedenis begint met Khadija’s jeugd bij haar moeder en oma in een volkswijk in Casablanca, Marokko waar de gemeenschap erg betrokken is met elkaars wel en wee.