Het kan als aanmatigend worden beschouwd om Maarten ’t Hart een ras-ouwehoer te noemen, maar het is hier wel degelijk als compliment bedoeld. In De nachtstemmer doet ’t Hart deze naam eer aan.
Maarten ’t Hart
Mijmerweer

Lezen doe je in stilte. Het is een ideale bezigheid voor mensen die de eenzaamheid verkiezen. Het cliché luidt overigens dat je bij het lezen nooit alleen bent: je bent immers in gesprek met de schrijver.
'Bach is het enige excuus voor het christendom.'

Een schot in de roos blijkt de Kruidvateditie van het boek Johann Sebastian Bach van Maarten ’t Hart uit 2000 te zijn geweest. 120.000 exemplaren gingen in een mum van tijd over de toonbank.
Oogst week 11
Stof genoeg over Henriëtte van Eyk (1897), de inmiddels bijna vergeten schrijfster van o.a. De kleine parade, een serie verhalen waarin ze op satirische wijzen de ‘hogere stand’ op de korrel neemt.
Boeiend en niet altijd even waar

De wereld van Maarten ’t Hart is een representatieve bloemlezing uit alle essaybundels die Maarten ’t Hart heeft gepubliceerd, en dat zijn er nogal wat. Het begon met De kritische afstand in 1976;
Secundair lezen

Tijdens mijn studietijd voorzag mijn moeder me jarenlang van opinietijdschriften. Zij werkte mijn hele jeugd en studententijd in een drogisterij en elke week nam ze Vrij Nederland, Elsevier en HP/De Tijd voor mij mee.
Avonturen in bos en veld – van onze kleine held

Schrijvers die bekendheid genieten via de televisie moeten uitkijken als ze in de ik-vorm schrijven. Want elke lezer ziet hen voor zich en kan sommige activiteiten wel en andere juist niet met deze auteur verbinden.
Oogst week 25
Van de Argentijnse schrijfster Claudia Piñeiro (1960) zijn in Nederland inmiddels een paar boeken verschenen, maar erg bekend is ze hier nog niet. In eigen land zijn haar boeken populair en won ze er diverse prijzen mee.
Recensie: Dienstreizen van een thuisblijver

Recensie door: Machiel Jansen
Als Maarten ’t Hart geen bekend schrijver zou zijn geweest wie zou hem dan graag willen leren kennen? Zonder zijn schrijverschap is hij een teruggetrokken, ietwat zonderlinge man.
Wie in het fotoboek staat vindt de dood

Recensie door Marjo
In een dorpje, Monward geheten (dat blijkbaar aan anagram is van Warmond, waar ’t Hart zelf woont) ontmoeten we de ik-figuur (lijkt ook wel op de schrijver) op het moment dat hij zich uitkleedt voor een vrouw.
Recent
18 januari 2011
Maimonides
In zijn voorwoord laat de schrijver van dit boek, Sherwin B. Nuland, duidelijk blijken dat het aanvankelijk helemaal niet zijn bedoeling was om in te gaan op de dringende verzoeken van zijn uitgever. Hij had zich, naar eigen zeggen ondergedompeld in de inktzwarte wateren van de maimonidiaanse literatuur en smeekte verlost te worden van een taak waarvoor hij naar zijn stellige overtuiging niet was toegerust.