Een club, daar hoor je bij, of daar hoor je niet bij. Of het is een ‘Club’ met een hoofdletter en dan mag je erin, of je mag er niet in.
Maarten Buser
De kracht ligt in een soort alledaags surrealisme
Recensie door Maarten Buser
Het aantal gedichtenbundels dat per jaar verschijnt lijkt overzichtelijk en het aantal debuten in deze categorie zeker. Toch ontsnapt er af en toe een debuutbundel aan de aandacht; Heidi Korens, Gedachten over een mogelijk einde bijvoorbeeld, heeft bijvoorbeeld op weinig aandacht kunnen rekenen.
Tussen engagement en lamlendigheid
Recensie door Maarten Buser
Maarten van der Graaff debuteerde in 2013 met de bundel Vluchtautogedichten, waarvoor hij in 2014 de C. Buddingh’-prijs voor beste poëziedebuut kreeg. Die prijs verdiende hij, hoe wisselvallig de bundel soms ook overkwam.
Bloemlezing waarin de ene dichter beter bevalt dan de ander
Recensie door Maarten Buser
Bloemlezing waarin de ene dichter beter bevalt dan de ander
De poëzie van een land ontwikkelt zich vaak dankzij impulsen van buitenaf. Zonder de Italianen had het sonnet waarschijnlijk niet bestaan, met als verdere consequentie dat de Nederlandse canon bijvoorbeeld ‘De moeder de vrouw’ armer was geweest.
Non-fictie van een Amerikaanse eurofiel
Recensie door Maarten Buser
Paul Auster (1947) is in Nederland vooral bekend als romancier maar voor zijn eerste roman verscheen, debuteerde hij met een gedichtenbundel waarna er nog drie bundels volgden en een memoires.
Les Murray en kaddisj zeggen.
Recensie door Ingrid van der Graaf
Eregast van literair tijdschrift Liter dit jaar is de Australische dichter Les Murray. Dat houdt de belofte in dat nieuw werk van Murray een primeur zal vinden in de komende edities van Liter van dit jaar.
De moppentrommel van Wouter Godijn
Recensie door Maarten Buser
Wouter Godijns poëzie lijkt sterk onderhevig te zijn aan smaak, getuige de zeer verdeelde ontvangst van zijn bundels. Dat ligt aan de eigenaardige, wilde gedichten die Godijn schrijft, die door de een beoordeeld wordt als ‘[g]eniaal gezeur, kortom’ (Piet Gerbrandy) en door de ander als ‘een beetje pijnlijk en vermoeiend’ (Joep van Ruiten).
Google maps en de Zondvloed
Recensie door Maarten Buser
Poëzierecensie door
Ellen Deckwitz debuteerde in 2011 met De steen vreest mij en een jaar later verscheen Hoi feest. Beide gedichtenbundels waren eigenzinnig, technisch sterk en esthetisch fraai.
Er is een touw om je nek
Recensie door Maarten Buser
Poëzierecensie door
Jan Arends (1925-1974) heeft, onder meer door zijn uiterst kale taalgebruik, veel bewonderaars. Een van hen is Oscar van Gelderen, uitgever bij Lebowski. Bij die uitgeverij verschenen vorig jaar verschillende (her)uitgaves van Arends’ werk.
Onscherp beeld op onscherp beeld
Recensie door Maarten Buser
Dylan Thomas (1914-1953) is nog altijd een grote naam in de poëziewereld, hoewel die positie wel ter discussie staat. In Groot-Brittannië is zijn werk populair onder een grote groep lezers, terwijl onder critici zowel grote liefhebbers als haters te vinden zijn.
Treurnissen - Marcel Proust
Staalkaart van de Franse prozapoëzie
Recensie door Maarten Buser
Even een stukje terug in de tijd: in 1842 verscheen Gaspard de la Nuit –
Leestips voor de decembermaand - Maarten Buser
Het einde van het jaar komt eraan en voor het poëzie tijdschrift Awater mocht ik al mijn top 3 van beste gedichtenbundels 2014 opstellen. Dat is een moeilijke keuze geworden, want het was een fantastisch poëziejaar.
Recent
12 december 2019
12 december 2019
11 december 2019
9 december 2019
6 december 2019
5 december 2019
Literair Nederland - 10 jaar geleden
15 december 2009
Schoonmaaktips van een huurmoordenaar, Hallgrímur HelgasonDoor Rein Swart
Tegen het eind van deze roman komt Tony Soprano zijdelings in beeld, namelijk als de hoofdpersoon, de Kroatische huurmoordenaar Toxic, de maatschappij voorstelt als een cirkel met ‘de predikende, afvalscheidende en fietsende meerderheid bovenaan (al die mensen die nooit bij rood licht de straat oversteken maar telkens als Tony fokking Soprano op tv is het scherm beginnen te likken)’.
Dit citaat geeft al aan dat het om een robuust boek gaat, met een ruw taalgebruik, die door liefhebbers van The Sopranos zeer zal worden gewaardeerd.