Vorig jaar verscheen van Henk van Straten de novelle Kwaad Bloed, het eerste deel van een zogenaamde witte-mannentrilogie. Daarin wist Van Straten de gruwelijkheid van een vernederde jongeman zeer raak en aangrijpend neer te zetten en kreeg daar in de literaire wereld misschien te weinig aandacht voor.
Kris Mattheeuws
Een belangrijk boek dat inzicht geeft in de huidige situatie van Aleksej Navalny
Recensie door Kris Mattheeuws
De boom van de hoop is een bloemlezing ter ondersteuning van de talloze Russen die huisarrest hebben of gevangen zitten omwille van het gebruikmaken van het recht op vrije meningsuiting en het recht op demonstratie.
Teveel autofictie in historisch opgezette roman
Recensie door Kris Mattheeuws
De positie van de vrouw is de voorbije eeuwen en zeker de laatste decennia sterk verbeterd, zeker in de westerse wereld. Toch is het werk nog niet af. Een van de mensen die daar actief toe bijdraagt is de Zweedse feministe en invloedrijke schrijfster Karolina Ramqvist.
Haarfijne analyse van ongelijkheid in de Amerikaanse samenleving
Recensie door Kris Mattheeuws
Hoe ziet het leven eruit voor een moslim in het Amerika van vandaag? In Treurzang voor een thuisland probeert de Amerikaanse toneelschrijver met migratieachtegrond Ayad Akhtar daar een antwoord op te geven.
Personages zo weggelopen uit een schilderij van Bruegel
Recensie door Kris Mattheeuws
De roman Wil van Jeroen Olyslaegers uit 2016 werd overladen met lof en tal van literaire prijzen en elke rechtgeaarde literatuurkenner van het werk van Olyslaegers zag het als zijn magnum opus.
Zoek de verschillen tussen drieëndertig hoofdstukjes
Recensie door Kris Mattheeuws
De tijd van de experimentele roman ligt al een tijdje achter ons. Studenten neerlandistiek moeten nog wel enkele klassiekers doorworstelen van Sybren Polet of Ivo Michiels, misschien zelfs Brakman. Aan het gewone lezerspubliek zijn diepgaande experimenten echter niet besteed.
Een reservaat waarin diersoorten worden gekoesterd en verjaagd
P.F. Thomése kwam de literaire scène binnen in 1990 met de verhalenbundel Zuidland, waarmee hij meteen de AKO-literatuurprijs won. Daarna oogstte hij grote successen met Schaduwkind (2003), een requiem voor zijn overleden dochtertje, en naar eigen zeggen, zijn beste werk.
Nieuwe uitgave van verhalenbundel die schuurt
Recensie door Kris Mattheeuws
Vijfentwintig jaar draait Manon Uphoff mee aan de top van de Nederlandse literaire wereld. Vallen is als vliegen werd vorig jaar door verschillende kranten en literaire bladen uitgeroepen tot beste roman van het jaar.
Ambitieuze roman tegen de achtergrond van de nieuwe staat Zambia
Recensie door Kris Mattheeuws
De ‘Grote Afrikaanse Roman’ lijkt in de lift te zitten. Nadat de in voorbije zomer Kintu van de Oegandese Jennifer Nansubuga Makumbi de bestsellerlijsten aanvoerde, is er nu niets dan lof voor De rook die dondert, debuut van Namwali Serpell en het Zambiaanse antwoord op Kintu.
Reconstructie van ingrijpende gebeurtenissen
Recensie door Kris Mattheeuws
Op zelfdoding rust nog altijd een groot taboe. Mensen mijden de nabestaanden en brengen het onderwerp niet graag ter sprake, bang om te kwetsen of wonden open te rijten. Adriënne Schouw maakte het zelf mee en besloot acht jaar na de feiten een en ander vorm te geven in haar ontroerende, maar eerlijke verhaal.
Raadselachtige modernismen
Recensie door Kris Mattheeuws
Eerder publiceerde literatuurwetenschapper, docent literatuurgeschiedenis en columnist Liesje Schreuders twee romans. Aan de wilde kant (1996) en De zondagsleraar (2001) waren zeer bescheiden succesjes. Meer aanzien kreeg haar vertaling van de dichtbundel Finisterre van Eugenio Montale in 2017.
Het verloren paradijs van een romanticus
Recensie door Kris Mattheeuws
In Vlaanderen komt elke jongere voor het eerst in contact met Luuk Gruwez aan het eind van het middelbaar onderwijs, waar zijn (vroege) gedichten gelezen worden als de voorbeelden bij uitstek van de neo-romantiek.
Recent
23 juni 2021
21 juni 2021
15 juni 2021
15 juni 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
24 juni 2011
Recensie door: Karel WaschRecensie door Karel Wasch
Jan Kleefstra (1964) en Floris Brown (1948) hebben deze bundel gedichten samen gemaakt. Dat is echter minder opmerkelijk dan het lijkt. Jan Kleefstra dicht vaak in het Nederlands, maar ook in het Fries, Floris Brown in het Zuid-Afrikaans. Deze twee talen hebben hun wortels in het Nederlands. Die talen hebben een klank en een zuiverheid (excusez!) die bijna als een oervorm van Nederlands aandoet. Bovendien delen beide dichters hun liefde voor de natuur. Kleefstra is een verwoed vogelaar en weet alles van een natuurgebied in Friesland, Het lege midden geheten.