Niets zo onbetrouwbaar als het geheugen. Toch is dat voor velen het enige waarop zij zich kunnen verlaten wanneer ze hun geboortegrond bezoeken om hun jeugd her te beleven. Een herinnering is het enige wat er vaak nog over is als mensen van vroeger gestorven zijn, gebouwen afgebroken en de natuur zich onbarmhartig weinig aantrekt van wat in de herinnering leeft.
Koos Terpstra
Oogst week 10 - 2020
Hoe terecht of onterecht de verontwaarding rond een boek ook mag zijn, het is in elk geval een trefzekere manier om er de aandacht op te vestigen. Zoals vorige week Onze verslaggever in de leegte van Dimitri Verhulst.
Recent
27 oktober 2021
26 oktober 2021
25 oktober 2021
21 oktober 2021
19 oktober 2021
17 oktober 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
28 oktober 2011
Erbij willen horen zonder jezelf te verliezen
Recensie door Carolien van Welij
‘Sandra en haar moeder waren wel een beetje zwart, maar niet helemaal. Dat verschil was heel subtiel. Je kon te zwart zijn, zoals Tanya, en dan wilden witte mensen niet met je omgaan. Als je een beetje meer bruin was, zoals Sandra’s familie, dan was je oké. Zolang je tenminste altijd even aardig deed en het niet te veel had over dingen die niet Nederlands waren.’