Woord vooraf door de redactie
Een boek kan verschillende reacties oproepen, en een enkele keer zijn die zo tegengesteld aan elkaar dat het interessant is te onderzoeken hoe dat komt.
Katelijne de Vuyst
Een monoloog zo gespannen als een veer
Recensie door Hettie Marzak
Scheefgroei
Column
Soms overvalt me een vlaag van lezen, zoals in een vlaag van verstandsverbijstering. Dan zie ik alleen maar boeken. Lees vier/vijf/zes boeken door elkaar. Het bevreemd me, maar alla, ik moet lezen dus sta er niet te lang bij stil.
Een verstikkende vertelling over misbruik
Recensie door Reinier van Houwelingen
‘Met gevaar voor eigen leven daalde ik vannacht, in mijn droom, af in een ravijn en op de bodem ervan trof ik een dode vrouw aan.’ Zo begint Caroline Lamarche deze tekst, een monoloog die aanvankelijk bedoeld was om te worden uitgesproken (de verantwoording geeft meer informatie over het hoe en wat).
Oogst week 24 - 2021
De Franse schrijver Emmanuel Bove (1898-1945) raakte na zijn dood in de vergetelheid, tot de jaren tachtig van de vorige eeuw en sinds die tijd komen er geregeld nieuwe uitgaven of vertalingen van zijn werk uit.
Tweemaal delven in een literaire niche
Een filosofisch getoonzet toneelstuk en een met de vertelvorm experimenterende novelle, het zijn nogal verschillende teksten waarover het hier gaat. Beiden verschenen in de ‘Franse reeks’ van uitgeverij Vleugels dat in ons taalgebied het platform vormt voor exclusieve, vertaalde Franstalige literatuur uit de 20e eeuw.
Tijdsdocument met cultuurhistorische waarde
Recensie door Olivier Rieter
Fransen, zo wil het cliché, zijn vooral in Frankrijk geïnteresseerd. Als ze al over de grens kijken, dan niet naar Nederland. Daarom is het interessant dat Louis Aragon een dichtbundel wijdde aan ons land (dat hij Holland noemt).
Oogst week 9 - 2019
De verhalen van zijn Finse grootmoeder over haar vader in een oorlog uit een ver verleden en zijn fascinatie voor ‘geschiedenis en geweld, en vooral de ambivalentie van geweld’ (interview De optimist), vormen de basis voor het debuut Uiterste dagen van Ferdinand Lankamp (1989).
Eigenlijk begrijpen we helemaal niets
Recensie door Adri Altink
De novelle Futility van Morgan Robertson gaat over het oceaanschip Titan, dat in de Noord-Atlantische Oceaan op een ijsberg vaart. Er zijn te weinig sloepen om alle opvarenden te redden.
Nog pas gisteren
Recensie door Rob van Dam
Herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog, opgetekend door hen die uit eigen geheugen putten, worden zeldzaam. Marcel Cohen, de schrijver van Het innerlijke toneel. Feiten, was vijf of zes toen hij, op 14 augustus 1943, als joods jongetje in Parijs meemaakte hoe vader en moeder werden opgepakt en hijzelf de dans ontsprong.
Verblind door schaamte
Recensie door Michiel van Diggelen
Uit onderzoek blijkt dat vijf procent van de meisjes beneden de zestien het slachtoffer wordt van een verkrachting door een familielid. Die bloedschande wordt vaak niet opgemerkt. Hoe kan dat?
'Eenmansguerrilla' in Rusland
Recensie door Karel Wasch
Edward Limonov (1943), de hoofdpersoon van deze literaire biografie heet in werkelijkheid Eduard Veniaminovich Savenko. Limon is citroen in het Russisch en Limonka handgranaat. De combinatie zuur en explosief zijn uiterst toepasselijk als we kijken naar het personage Edward Limonov, dat ons wordt voorgeschoteld door Emmanuel Carrère.