Lize Spits debuut Het smelt (2016) vielen overwegend goede kritieken en lovende lezersreacties ten deel, en het werd bekroond met de Belgische literatuurprijs De Bronzen Uil en de Hebban Debuutprijs.
K. Michel
Oogst week 23 - 2018
Igor Cornelissen (1935) schreef als journalist voor Het Vrije Volk, Het Parool enVrij Nederland over onderwerpen als de sociale strijd, Oost-Europa, communisme, spionage en de Tweede Wereldoorlog.
Grasduinen in het poëzielandschap van Jozef Deleu

In een half jaar tijd meer dan honderdtachtig gedichten vergaren voor publicatie in een nieuwe editie van Het Liegend Konijn: ga er maar aan staan.
Winterrubriek 2016 - Martenjan Poortenga

Over melancholie gesproken …
Tja, daar zit je dan in de meest melancholische maand van het jaar. Het is donker en koud. Er brandt een kaars. Het moet gezellig worden.
Michel daagt de wereld uit

In deze verzamelbundel zijn vijf dichtbundels van Michel samengebracht met als ondertitel Alle gedichten tot nu toe. Maar op deze explicite bewering volgde nauwelijks twee maanden later zijn allernieuwste bundel Te voet is het heelal drie dagen ver: de tijdsbepaling ‘tot nu toe’
Internationale poëzie en Strak proza in Terras en De Revisor

In de eerste editie van Terras, geeft de achtkoppige redactie (waaronder Micha Andriessen, Kim Andriga, Erik Lindner, Hélène Gelèns en Miek Zwamborn) toe dat de naam Terras niet toevallig een anagram is van Raster (1977-2008).
Recensie door: Albert Hogeweij

Werd uit z’n vorige dichtbundel Kleur de schaduwen de mooiste zin, ‘Zonder noorden komt niemand thuis’, door schrijfster Nelleke Noordervliet ingepikt en gebruikt als titel voor haar eigen boek, de nieuwe en vijfde gedichtenbundel van K.
K. Michel - Auteur van de week

‘Taalfilosofisch maar niet gortdroog; muzikaal, geestig, lyrisch, parlandistisch,’ zei Joost Zwagerman ooit over K. Michel, onze Auteur van de Week.
K. Michel is het pseudoniem voor de op 13 augustus 1958 te Tilburg geboren Michael Maria (‘Michel’) Kuijpers.
Recent
18 januari 2011
Maimonides
In zijn voorwoord laat de schrijver van dit boek, Sherwin B. Nuland, duidelijk blijken dat het aanvankelijk helemaal niet zijn bedoeling was om in te gaan op de dringende verzoeken van zijn uitgever. Hij had zich, naar eigen zeggen ondergedompeld in de inktzwarte wateren van de maimonidiaanse literatuur en smeekte verlost te worden van een taak waarvoor hij naar zijn stellige overtuiging niet was toegerust.