De Amerikaanse portret- en landschapsschilder John Singer Sargent (1856-1925) maakte met zijn Portrait of Madame X (1883-1884) de tongen los: omdat het expliciet erotisch zou zijn, maar wellicht ook omdat het een weergave was van aristocratische stijl en decadentie die niet werden gewaardeerd in de Franse bourgeoisie-kringen van destijds (aldus Jonathan Jones in The Guardian).
Julian Barnes
Op papier schreeuwen
Column
Nu mijn eigen schrijven overhoop ligt, lees ik veel autobiografische verhalen, memoires en non-fictieboeken over persoonlijke gebeurtenissen uit het leven van schrijvers. De scheidingen van respectievelijk Elke Geurts en Henk van Straten;
Oogst week 5
Sinds zijn vrouw Pat Kavanagh in 2008 overleed, zijn verlies, rouw, het verstrijken van de tijd en herinneren grote thema’s in het werk van Julian Barnes, waarin liefde en relaties al een voorname rol speelden.
Tijdreizen
Column
Boeken reizen op een vreemde manier door de tijd. Soms blijven ze gewoon zichzelf, soms krijgen ze extra gewicht door de omstandigheden waarin ze gelezen worden.
Deze bewering las ik in een essay van Julian Barnes – dat oorspronkelijk verscheen in The London Review of Books – in De Groene van 1 juni jongstleden.
Schaakmat
Column
Het kan wel eens gebeuren dat de communicatie stagneert. Of dat een gesprek zo vastloopt dat, ware het een schaakpartij geweest, het eindigt in een patstelling. Wat wil zeggen dat je pionnen, lopers, paarden, en andere stukken in beweging brengt in de overtuiging je punt te maken, maar dat uiteindelijk niemand wint.
Tractatie over literatuur
Recensie door Carolien van Welij
Julian Barnes is niet alleen romanschrijver (bekend van onder andere The Sense of an Ending, Arthur & George en Flaubert’s Parrot), maar publiceert in tijdschriften en kranten ook regelmatig essayistisch werk.
Recent
21 oktober 2021
19 oktober 2021
17 oktober 2021
15 oktober 2021
15 oktober 2021
14 oktober 2021
Literair Nederland - 10 jaar geleden
27 oktober 2011
Recensie door: Albert HogeweijNa De zeven laatste zinnen levert Dimitri Verhulst met De intrede van Christus in Brussel (in het jaar 2000 en oneffen ongeveer) een tweede titel in korte tijd die niet enkel iets met het christendom heeft uitstaan, maar ook met Ensor. Want zat bij eerstgenoemde titel niet een cd van het Ensorkwartet dat het gelijknamige muziekstuk van Joseph Haydn uitvoerde? En dit nieuwe boek verwijst natuurlijk naar het beroemde schilderij van de Belgische schilder James Ensor ‘De intrede van Christus in Brussel in 1889’.