Deze week een scherpzinnige roman van de Amerikaanse Jenny Offwell, een trilogie in toneelteksten van Judith Herzberg en de eerste roman van de Zambiaans/Amerikaanse Namwali Serpell.
De Amerikaanse schrijver Jenny Offwill (1968) wordt na haar laatste roman Verbroken beloften –
De Amerikaanse portret- en landschapsschilder John Singer Sargent (1856-1925) maakte met zijn Portrait of Madame X (1883-1884) de tongen los: omdat het expliciet erotisch zou zijn, maar wellicht ook omdat het een weergave was van aristocratische stijl en decadentie die niet werden gewaardeerd in de Franse bourgeoisie-kringen van destijds (aldus Jonathan Jones in The Guardian).
Niets zo kneedbaar als de werkelijkheid. Op de eerste zondag van november pakte ik mijn fiets en ging naar Zutphen. Om elf uur ’s ochtends kwam filmmaakster Saskia van Schaik in het Luxor Theater vertellen hoe de filmportretten die ze van Judith Herzberg en Ingrid Jonker maakte, tot stand zijn gekomen.
Judith Herzberg draagt onder andere de gedichten: Een boomgedicht, Protestmanifest en Te willen hebben voor.
De Nacht van de Poëzie, een evenement dat altijd op zichzelf stond, maakt dit jaar voor het eerst onderdeel uit van het International Literature Festival Utrecht (ILFU) en was een feestelijke afsluiter van het veertiendaagse festival.
De zomer belooft dit jaar alle observaties uit het ‘Liedje’ van Judith Herzberg waar te maken. Om te beginnen: ‘Het duurt altijd langer dan je denkt, / ook als je denkt / het zal wel langer duren dan ik denk / dan duurt het toch nog langer / dan je denkt.’ In het midden van de zomer duurde alles langer dan ik dacht.
Van Chris J. van Geel (1917-1974) is genoegzaam bekend dat hij fijnzinnige korte gedichten schreef. Neem deze verrassende uiting: ‘Een schuur van opgezette vogels, / hoe hou ik het zwijgen vol.
Een geschiedenis verteld in 1440 bladzijden van de Japanse schrijver Junpei Gomikawa, een lang gedicht van Jacob Groot en een aan poëzie gerelateerd brievenboek van Judith Herzberg en Chr, J.
Nog steeds is poëzieminnend Nederland verontwaardigd over het ontbreken van Judith Herzberg in de onlangs verschenen bloemlezing De Nederlandse poëzie van de twintigste en de eenentwintigste eeuw in 1000 en enige gedichten, samengesteld door Ilja Leonard Pfeijffer.
In mij schuilt een lafaard. Het was dinsdagavond en donker. Het was niet laat maar ook niet vroeg. Een tijdstip waarop er even niet zoveel gebeurt op straat. Een soort interbellum in de tijd.
Recensie door Albert Verweij
Judith Herzberg, van wie haar tachtigste verjaardag in november passeert, is als dichteres al ruim een halve eeuw actief. Haar werk behoeft nauwelijks introductie, want het grote publiek raakte al snel in de ban van haar.
Door Ingrid van der Graaf
Deze week kwamen er twee dichtbundels binnen. De in 2003 gedebuteerde dichter Joep Kuiper (1981) trotseerde de vergetelheid en komt na meer dan tien jaar met Varen vandaan, zijn tweede bundel.
Recensie door Rein Swart
In dit debuut wordt regelmatig geschakeld tussen de jeugd en de jonge volwassenheid van Kieke. Het verhaal begint in het voorjaar van 1983 als Kieke vijf maanden op zichzelf woont. De dood van Else-Marthe, het jongere zusje van haar vriendin Liv, hangt als een donkere wolk boven haar leven.