In de door Maartje Laterveer samengestelde essaybundel Wolf uit 2019 beantwoorden dertien vrouwen de vraag ‘Wat maakt de vrouw?’ In Sfinx, het logische vervolg op Wolf, buigen dertien mannen (schrijvers, journalisten, redacteurs, historici en essayisten) zich daarom in even zoveel essays over het verschijnsel ‘man’.
Jan van Mersbergen
Roman in spreektaal met sprookjesachtige elementen
Recensie door Hans Vervoort
De nieuwe roman van Jan van Mersbergen draagt een wat omslachtige titel, De onverwachte rijkdom van Altena en een – aangename – omslachtigheid kenmerkt ook de stijl van de vertelster in dit verhaal.
Oogst week 13 - 2019
door Carolien Lohmeijer
Alleen maar ervaren en gewaardeerde Nederlandse schrijvers, deze week in de Oogst.
In Vallen is als vliegen valt de zestien jaar oudere zus van de hoofdpersoon, uitgehongerd en uitgedroogd, van de trap en sterft.
Smeulende en opvlammende taal in Revisor #18
Recensie door Ingrid van der Graaf
Niets dan proza en poëzie in de eerste editie van dit jaar van het halfjaarlijks tijdschrift Revisor. Eenvoudiger kan het niet en volgens het introducerende redactioneel door Daan Stoffelsen, wordt er eens niet met thema’s gewerkt of anderszins gekaderd.
Het meisje, de gangster en het paard
Recensie door Geurt Franzen
Het was even slikken, na lezing van de eerste pagina’s van De ruiter, van Jan van Mersbergen. Dat hier een paard aan het woord was, een door een manege afgedankte knol die zijn laatste jaren doorbracht bij een eenzame zonderling, tja… Hoe geloofwaardig is dat.
Boeken en koffiepraat
Column
In een essay van Roel Weerheijm op de website van Tzum staat in een tussenzinnetje: ‘net als boekpresentaties lijken literaire polemieken op de koffieautomaat van een kantoor’. Het stuk gaat over recensies, belangenverstrengeling en wat er allemaal speelt op die vierkante centimeter die de literaire wereld van ons landje behelst.
Oogst week 46
Door Ingrid van der Graaf
Bij de oogst van deze week bevindt zich de uitgave van het eerste deel van de oorlogsdagboeken van Hanny Michaelis, de tiende roman van Jan van Mersbergen, een klassieker van Regina Ullmann en een verhalenbundel voor de donkere winteravonden van Jeanette Winterson.
Literaire ontwikkelingen in een momentopname
Recensie door Ingrid van der Graaf
De Revisor heeft oog voor kwaliteit en oorspronkelijkheid. Daarbij wordt er meer gelet op de stijl dan op de inhoud van een verhaal. Een goede maatstaf, want waar het verhaal ook over gaan mag, als de stijl niets is, wordt het met dat verhaal ook niets.
Mensje van Keulen ontvangt Constantijn-Huygensprijs 2014
Realistische stijl van Mensje van Keulen bekroond
Literair nieuws
Mensje van Keulen (1946) staat bekend als één van de beste verhalenvertellers van het Nederlands taalgebied.
Longlist AKO Literatuurprijs 2014
Wat schreef Literair Nederland over zes van de vijfentwintig titels die de longlist haalden?
Onlangs werd de longlist van de AKO Literatuurprijs, waarop maximaal 25 titels, bekend gemaakt.
Over weglopen voor verbondenheid
Door Hella Kuipers
Twee vaders en twee zonen. Een naamloze ik-verteller met zijn zoontje Ruben, diens vriendje Deedee en zijn uit Joegoslavië gevluchte vader Ivan, die nu als een soort Houdini werkzaam is in het Amsterdamse nachtleven.
Nieuwe roman van Jan van Mersbergen, De laatste ontsnapping
Etalage
Jij bent mijn vader, zegt de jongen aan de telefoon. Hij heet Deedee en is tien jaar. Wat betekenen familiebanden als je elkaar nog nooit gezien hebt?
Recent
22 mei 2020
Literair Nederland - 10 jaar geleden
26 mei 2010
Recensie door: Rein SwartRobot tegen Übermensch?
De ondertitel De twee gezichten van Italië, drukt precies uit wat deze twee wielrenners voor hun landgenoten betekenden. Italië was in de vijftiger jaren verdeeld in coppiani en bartaliani, een tegenstelling waarbij die tussen Ajax en Feyenoord zwak afsteekt.
De beide renners vertegenwoordigden tegengestelde waarden. De vijf jaar oudere Bartali was een gelovig katholiek uit Toscane, terwijl Coppi uit Piemonte kwam, de streek van de landarbeiders die later fabrieksarbeiders werden.